جایگاه و هویت رولکس محصول تاریخی هست که با اشتیاق برای نوآوری و تلاش مداوم برای برتری شکل گرفته. این داستان که شامل یک سری دستاورد‌های پیشگامانه در ساعت‌سازی، صنعت و ماجراجویی انسانی هست، با تاریخ اویستر، اولین ساعت مچی ضد آب در دنیا، گره خورده. اویستر که در سال ۱۹۲۶ معرفی شد، نقطه شروعی برای مجموعه‌ای از ساعت‌‌های افسانه‌ای بود.

تاریخچه رولکس

موفقیت رولکس ارتباط نزدیکی با روحیه کارآفرینی فوق‌العاده بنیانگذارش، هانس ویلزدورف (۱۸۸۱-۱۹۶۰) داره. هانس ویلزدورف با نبوغ آینده‌نگرانه و توانایی منحصر به فردش در پوشش دادن تمام جنبه‌‌های فعالیت‌‌های شرکت – از تکنولوژی و ارتباطات گرفته تا سازماندهی و توزیع – و به عنوان مدیر شرکت برای بیش از ۵۰ سال، مسیری رو ترسیم کرد که منجر به تولید ساعت‌‌های استثنایی و برندی بی‌نظیر شد. امروزه، شخصیت و کار او همچنان الهام‌بخش شرکت و فرهنگ سازمانی اون هست. تأثیر این کارآفرین در زیبایی‌شناسی و ویژگی‌‌های اصلی ساعت‌‌هایی که همچنان به اویستر وفادار موندن، و همینطور در توانایی رولکس برای بهره‌گیری از میراث شگفت‌انگیزش برای پیشرفت مداوم به سمت افق‌‌های جدید، مشهوده.

هانس ویلزدورف و نبوغ آینده‌نگرش

ماجرای رولکس از اوایل قرن بیستم شروع شد. هانس ویلزدورف که در باواریای آلمان به دنیا اومده بود، کارش رو در صنعت ساعت‌سازی در لاشو-دو-فون سوئیس شروع کرد. در دوره‌ای که ساعت‌‌های جیبی رایج بودن، اون خیلی زود پتانسیل ساعت مچی برای قرن بیستم رو تشخیص داد، با وجود اینکه هنوز خیلی دقیق نبودن و عموماً به عنوان جواهرات زنانه در نظر گرفته می‌شدن.

هانس ویلزدورف پیش‌بینی کرد که ساعت مچی قراره به یک وسیله روزمره تبدیل بشه – هم برای مردها و هم برای زن‌ها – به شرطی که بتونه ثابت کنه که یک ابزار دقیق، ضد آب، مقاوم و قابل اعتماده. نبوغش در پیش‌بینی این تحول بود که الان بدیهی به نظر می‌رسه.

7658

ارسال فوری خرید حضوری

ساعت رولکس پرپچوال Rolex Perpetual SP2

3,590,000ريال

7648

ارسال فوری خرید حضوری

ساعت مچی رولکس دیت جاست Rolex Datejust 06

2,755,000ريال

7124

ارسال فوری خرید حضوری

5.0

ساعت رولکس دیت جاست Rolex Datejust SB3

2,755,000ريال

7075

5.0

ساعت رولکس اسکای دولر Rolex Sky Dweller SGr3

9,590,000ريال

رفتن به صفحه محصولافزودن به سبد خرید

افزودن به سبد خرید

مشاهده سبد خرید

دقت کرونومتری و ضد آب بودن

در سال ۱۹۰۵، وقتی در لندن زندگی می‌کرد – که اون موقع پایتخت اقتصادی و مالی جهان بود – هانس ویلزدورف با شریکش شرکت ویلزدورف و دیویس رو تأسیس کرد که در توزیع ساعت‌‌های مچی در بریتانیا و امپراتوری بریتانیا تخصص داشت. قطعات ساعت توسط شرکای سوئیسی که به خاطر تخصصشون انتخاب شده بودن تولید می‌شد. یکی از اونها خونه اگلر در بین بود که بعداً تبدیل به کارخانه ساعت‌سازی رولکس شد. هانس ویلزدورف اون رو تنها تولیدکننده‌ای می‌دونست که در اون زمان می‌تونست موتور‌های کوچک و دقیقی که برای ساعت‌‌های مچیش نیاز داشت رو تولید کنه. با مشاهده افزایش چشمگیر اوقات فراغت و رواج ورزش، هانس ویلزدورف می‌خواست به مردمی که هنوز شک داشتن ثابت کنه که ساعت‌‌های مچی و دقت کرونومتری با هم سازگارن.

در سال ۱۹۱۰، یک ساعت مچی رولکس – هانس ویلزدورف اسم “رولکس” رو در سال ۱۹۰۸ اختراع کرده بود تا آثارش رو امضا کنه – اولین گواهینامه در دنیا رو که به چنین ساعتی اعطا شده بود از مرکز رسمی درجه‌بندی ساعت در بین سوئیس دریافت کرد. چهار سال بعد، در سال ۱۹۱۴، یک مدل دیگه رولکس از رصدخانه معتبر کیو در انگلستان اولین گواهینامه “کلاس A” رو که به یک ساعت مچی اعطا شده بود دریافت کرد، افتخاری که تا اون موقع فقط مخصوص کرونومتر‌های دریایی بود. این ثابت کرد که ساعت‌‌های مچی و دقت کرونومتری می‌تونن با هم همراه باشن. چالش بعدی ضد آب بودن بود. دقت یک ساعت مچی به شدت به خطر می‌افتاد اگه قاب اون نمی‌تونست جلوی نفوذ آب و گرد و غبار رو بگیره. هانس ویلزدورف بار دیگه از روحیه کارآفرینی و انرژیش استفاده کرد تا ساعت مچی رو ضد آب کنه.

اختراع نام “رولکس”

هانس ویلزدورف که اهمیت مفهوم برند رو پیش‌بینی کرده بود، خیلی زود تصمیم گرفت از اسمی که خودش انتخاب کرده بود برای امضای آثارش استفاده کنه. معیار‌هایی که برای انتخاب اسم “رولکس” استفاده کرد هنوز هم خیلی مدرن به نظر می‌رسن. اون دنبال اسمی بود که:

• کوتاه باشه، حداکثر پنج حرف؛
• به هر زبانی راحت تلفظ بشه؛
• خوش‌آهنگ باشه؛
• راحت به یاد بمونه؛
• بشه به زیبایی روی صفحه و موتور ساعت‌هاش حک کرد.

روحیه کارآفرینی بدون مرز

هانس ویلزدورف در سال ۱۹۱۹ انگلستان رو ترک کرد تا در ژنو سوئیس مستقر بشه، جایی که در سال ۱۹۲۰ شرکت مونتر رولکس رو تأسیس کرد. این کار اون رو به تأمین‌کننده‌اش در بین نزدیک‌تر کرد و به اون اجازه داد همکاریشون رو بهینه کنه. شهرت بین‌المللی ژنو و سنت دیرینه ساعت‌سازیش هم نقش مهمی در تصمیم اون داشت.

اویستر: اولین ساعت مچی ضد آب

در سال ۱۹۲۶، تلاش‌‌های هانس ویلزدورف برای دستیابی به ضد آب بودن با رونمایی از اویستر، اولین ساعت مچی ضد آب در دنیا، به ثمر نشست. به لطف یک سیستم هوشمندانه ثبت شده که شامل یک بزل، پشت قاب و تاج پیچی بود، قاب به طور کامل آب‌بندی شده بود و در نتیجه حفاظت بهینه‌ای از موتور ارائه می‌داد.

شیار بزل و پشت قاب یک هدف کاربردی داشت. از اون برای پیچ کردن این قطعات روی بدنه میانی با یک ابزار خاص که رولکس اختراع کرده بود استفاده می‌شد. این شیارها همچنین به ساعت هویت بصری و شخصیت منحصر به فردی می‌داد. امروزه، بزل‌‌های ساعت‌‌های مجموعه اویستر پرپچوال دیگه روی قاب پیچ نمی‌شن. با این حال، بزل بعضی از مدل‌ها هنوز هم این شیار‌های مشخصه رو دارن که تبدیل به یکی از سبک‌‌های زیبایی‌شناختی نمادین برند شده.

به لطف اویستر و قاب ضد آب کاملاً نوآورانه‌اش، رولکس محکم پا به تاریخ ساعت‌سازی گذاشت. علاوه بر مهارتی که هانس ویلزدورف نشون داد، حس قوی ارتباطاتش به شرکت یک شروع تحسین‌برانگیز داد.

تولد مفهوم سفیر برند

در سال ۱۹۲۷، هانس ویلزدورف مهارت خلاقانه‌اش در ارتباطات رو به شکلی چشمگیر نشون داد. اون تصمیم گرفت اویستر رو با قرار دادنش در یک آزمایش سخت که مقاومتش رو ثابت می‌کرد و نشون می‌داد که ضد آبه، تست کنه. اون سال، یک زن جوان انگلیسی به نام مرسدس گلایتز که یک ساعت اویستر به دست داشت، کانال مانش رو شنا کرد. بعد از بیش از ۱۰ ساعت، ساعت از آب بیرون اومد و در شرایط کاری عالی بود. برای جشن گرفتن این دستاورد و شناساندن تخصص رولکس به همه، هانس ویلزدورف یک آگهی در صفحه اول دیلی میل منتشر کرد که موفقیت ساعت ضد آب رو اعلام می‌کرد و “راهپیمایی پیروزمندانه اویستر رولکس در سراسر دنیا” رو خبر می‌داد.

این رویداد نشانگر تولد مفهوم سفیر برند و شروع یک همکاری طولانی و پرثمر بین رولکس و شخصیت‌‌های استثنایی بود که دستاوردهاشون گواهی بر برتری ساعت‌‌های رولکس هست. این پیوند‌های ممتاز در زمینه‌‌های متنوعی مثل اکتشاف، ورزش و فرهنگ ادامه پیدا کرد. اونها بر اساس یک رابطه قوی اعتماد بین برند و سفیرانش شکل گرفتن.

روتور پرپچوال

تا زمانی که یک ساعت مچی باید – روزانه – با دست کوک می‌شد، تاجش باید باز می‌شد که ضد آب بودن و در نتیجه دقتش رو به خطر می‌انداخت. برای حل این مشکل، رولکس روتور پرپچوال رو توسعه داد، یک سیستم خودکوک با یک روتور آزاد برای ساعت مچی. این سیستم که در سال ۱۹۳۱ توسط برند به ثبت رسید، پیش‌درآمد سیستم‌‌های خودکار بود.

روتور پرپچوال شامل یک وزنه نوسان‌کننده به شکل نیم‌ماه هست که هر وقت صاحب ساعت مچش رو حرکت می‌ده، می‌چرخه و فنر اصلی رو کوک می‌کنه. این نوآوری به ساعت انرژی ثابت و پایدار می‌ده و در نتیجه دقتش رو حفظ می‌کنه. از اونجایی که حالا از تاج فقط برای تنظیم عملکردها یا کوک کردن دستی موتور در صورت توقف کامل استفاده می‌شه، بیشتر وقت‌ها پیچ شده می‌مونه. بنابراین روتور پرپچوال هم به ضد آب بودن ساعت کمک می‌کنه و هم پوشیدنش رو راحت‌تر می‌کنه چون دیگه نیازی نیست کاربر دستی موتور رو کوک کنه.

تاج رولکس و رولسور

دو عنصر اساسی دیگه از هویت برند در دهه ۱۹۳۰ ظاهر شدن: تاج رولکس و رولسور.

تاج رولکس، لوگوی برند، در سال ۱۹۳۱ ثبت شد. اولین بار در دهه ۱۹۳۰ روی صفحه‌‌های رولکس ظاهر شد، بعد در اوایل دهه ۱۹۵۰ روی تاج کوک، وقتی که شروع کرد جای نشانگر ساعت ۱۲ رو روی صفحه‌ها بگیره.

در سال ۱۹۳۳ اسم “رولسور” برای نشون دادن ترکیب دو ماده متفاوت، طلا و فولاد، روی یک ساعت رولکس ثبت شد. این اولین بار در دهه ۱۹۲۰ توسط رولکس استفاده شد و از اون موقع تبدیل به یکی از ویژگی‌‌های زیبایی‌شناختی متمایز برند شده.

ساعت‌‌های نمادین

در دهه‌‌های ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰، رولکس ساعت‌‌هایی رو ساخت که خیلی سریع تبدیل به کلاسیک‌‌های بی‌زمان مجموعه اویستر پرپچوال شدن.

سال ۱۹۴۵ شاهد معرفی اویستر پرپچوال دیت‌جاست بود، اولین ساعت مچی خودکوک ضد آب کرونومتر که تاریخ رو در یک پنجره روی صفحه نشون می‌داد. یک ساعت بسیار متشخص، مجهز به یک بزل شیاردار و یک بند جوبیلی که مخصوصاً طراحی شده بود، دیت‌جاست فوراً قابل تشخیص بود. در ابتدا برای مردها طراحی شده بود، ولی در طول دهه بعد نسخه‌‌های مختلفی برای زنان هم در دسترس قرار گرفت.

در سال ۱۹۵۶ اویستر پرپچوال دی-دیت اولین نمایش خودش رو داشت. این اولین ساعت مچی تقویم‌دار بود که علاوه بر تاریخ، روز هفته رو هم به صورت کامل در یک پنجره روی صفحه نمایش می‌داد. این ساعت که فقط در طلای ۱۸ عیار یا پلاتین ۹۵۰ موجود بود، کریستالی داشت که یک لنز سیکلوپس برای خوندن راحت‌تر تاریخ روش بود. این نوآوری، که یک نشان تمایز دیگه رولکس بود، بعداً به مدل‌‌های دیگه مجموعه اویستر پرپچوال که تاریخ رو نمایش می‌دادن هم اضافه شد. دی-دیت که توسط بسیاری از چهره‌‌های سیاسی، مدیران و آینده‌نگر‌های دنیا پوشیده می‌شد، فوراً قابل تشخیصه، به خصوص به خاطر بند نمادین پرزیدنت که مخصوصاً برای این ساعت طراحی شده بود.

دنیا به عنوان یک میدان آزمایش

از سال ۱۹۲۶ و اختراع اویستر، دنیا تبدیل به یک میدان آزمایش برای رولکس شد تا کیفیت‌‌های ذاتی ساعت‌هاش رو در شرایط واقعی تأیید کنه. با سپردن اونها به کاوشگران بی‌باک، هر جا که شرایط سخت حاکم بود، در دریاها یا اعماق اقیانوس‌ها، در بالاترین قله‌‌های کوهستانی یا مناطق قطبی، رولکس تونسته به طور مداوم دقت، ضد آب بودن، مقاومت و قابلیت اطمینان ساعت‌هاش رو آزمایش کنه.

سرعت هم یک حوزه دیگه آزمایش برای برند بود. در سال ۱۹۳۵، پشت فرمون ماشینش بلوبرد، با یک ساعت اویستر روی مچش، سر مالکوم کمپبل اولین راننده‌ای شد که از مرز ۳۰۰ مایل در ساعت (۴۸۳ کیلومتر در ساعت) عبور کرد. در سال ۱۹۴۷، چارلز الوود “چاک” یگر، اولین خلبانی که دیوار صوت رو شکست، پشت کنترل یک هواپیمای راکتی، هم یک اویستر به دست داشت. در هر دو مورد، ساعت در معرض شتاب‌‌های بسیار سریع و لرزش‌‌های شدید قرار گرفت بدون اینکه هیچ تأثیر منفی‌ای روش بذاره.

از دهه ۱۹۳۰، ساعت‌‌های رولکس در بسیاری از صعود‌های هیمالیا پوشیده می‌شدن. در سال ۱۹۵۳، سر ادموند هیلاری و تنزینگ نورگی، اعضای یک اکسپدیشن بریتانیایی که به ساعت‌‌های رولکس مجهز بودن و توسط سر جان هانت هدایت می‌شد، اولین کسانی بودن که به قله اورست رسیدن. این دو مرد به فهرست افراد فوق‌العاده‌ای پیوستن که با پشتکار و اراده‌شون برای موفقیت، کیفیت‌‌هایی رو نشون می‌دن که رولکس خیلی قدر می‌دونه.

توسعه ساعت‌‌های حرفه‌ای

به عنوان بخشی از رابطه نزدیک با دنیای اطرافمون و ظهور حوزه‌‌های جدید تلاش مثل هوانوردی غیرنظامی و اکتشافات زیر آب، رولکس در دهه ۱۹۵۰ ساعت‌‌های ابزار “حرفه‌ای” رو توسعه داد. این ساعت‌ها ویژگی‌‌هایی داشتن که برای فعالیت‌ها در محیط‌‌های پرتقاضا و اغلب سخت که به تجهیزات مقاوم و قابل اعتماد نیاز داشتن، خیلی مفید بودن.

این سری در سال ۱۹۵۳ با اویستر پرپچوال اکسپلورر شروع شد که بعد از اولین صعود به قله اورست ساخته شد، و ساعت غواصی اویستر پرپچوال سابمارینر که ضد آب بودنش تا عمق ۱۰۰ متر (۳۳۰ فوت) تضمین شده بود، بعد در سال ۱۹۵۴ تا ۲۰۰ متر (۶۶۰ فوت)، و مجهز به یک بزل چرخان درجه‌بندی شده برای نمایش زمان غوطه‌وری بود.

در سال ۱۹۵۵، رولکس اویستر پرپچوال جی‌ام‌تی-مستر رو معرفی کرد، ساعتی که می‌تونست همزمان هم زمان محلی و هم زمان یک مکان دیگه در دنیا رو نشون بده، به لطف عقربه ۲۴ ساعته اضافی و بزل چرخان ۲۴ ساعته درجه‌بندی شده. این ساعت رسمی پن امریکن ورلد ایرویز شد، خطوط هوایی معروف آمریکایی که بیشتر با اسم پن ام شناخته می‌شد.

در سال ۱۹۵۶، رولکس اویستر پرپچوال میل‌گاوس رو معرفی کرد که برای مقاومت در برابر میدان‌‌های مغناطیسی طراحی شده بود. این مدل توسط دانشمندان در سازمان اروپایی تحقیقات هسته‌ای (سرن) در ژنو پوشیده می‌شد.

ساعت‌‌های رولکس همچنان با دستاورد‌های بزرگ همراه بودن. در سال ۱۹۶۰، در اقیانوس آرام جنوب غربی گوام، باتیسکاف تریسته، با هدایت اقیانوس‌شناس سوئیسی ژاک پیکارد و ستوان دان والش از نیروی دریایی آمریکا، ۱۰،۹۱۶ متر (۳۵،۸۱۴ فوت) به درون گودال ماریانا، عمیق‌ترین نقطه اقیانوس‌ها، فرو رفت. یک ساعت آزمایشی رولکس، دیپ سی اسپشال، که به بیرون وسیله وصل شده بود، فشار عظیم معادل وزنی بیش از یک تن بر سانتی‌متر مربع رو تحمل کرد. وقتی باتیسکاف به سطح برگشت، مشخص شد که ساعت زمان دقیق رو حفظ کرده – ثبوتی بر اینکه در طول کل غواصی کار کرده بود.

در سال ۱۹۶۳، رولکس اویستر پرپچوال کازموگراف دیتونا رو معرفی کرد. این ساعت که مجهز به یک موتور کرونوگراف مکانیکی بود، می‌تونست برای اندازه‌گیری فواصل زمانی یا محاسبه سرعت‌‌های میانگین به لطف مقیاس تاکیمتری روی بزل استفاده بشه.

در سال ۱۹۶۷، برند اویستر پرپچوال سی-دوئلر رو معرفی کرد. این ساعت که تا عمق ۶۱۰ متر (۲،۰۰۰ فوت) ضد آب بود، برای برآورده کردن نیاز‌های غواصان حرفه‌ای اعماق دریا طراحی شده بود. قاب مجهز به یک سوپاپ خروج هلیوم بود که همون سال توسط رولکس به ثبت رسیده بود، تا در طول مراحل کاهش فشار غواصان در اتاقک‌‌های فشار بالا، فشار اضافی که در قاب ساعت جمع می‌شد بتونه آزاد بشه.

بلوغ و تحکیم

سال ۱۹۶۰ با مرگ هانس ویلزدورف مشخص شد که میراث قابل توجهی به جا گذاشت. در سال ۱۹۴۵ در ژنو، بنیاد هانس ویلزدورف رو ایجاد کرده بود که مالک شرکت شد. بنابراین رولکس می‌تونست با استقلال کامل به گسترش خودش ادامه بده و ارزش‌‌های بنیانگذارش رو حفظ کنه.

آندره جی. ‌هاینیگر، که در سال ۱۹۶۳ جانشین هانس ویلزدورف شد، سکان رولکس رو به دست گرفت و میراث اون رو ادامه داد. با بهره‌مندی از تجربه وسیع در این حوزه، این استراتژیست تجاری واقعی توسعه شرکت رو سرعت بخشید و حضور رولکس در سراسر دنیا رو تقویت کرد و اون رو به یک برند ساعت بین‌المللی معروف تبدیل کرد.

در سال ۱۹۶۸، رولکس مجموعه سلینی رو ایجاد کرد که تمام ساعت‌‌های مجلسی غیر اویستر پرپچوال که برند در طول سال‌ها ارائه کرده بود رو گرد هم آورد. اسم سلینی از هنرمند بزرگ رنسانس بنونوتو سلینی، مجسمه‌ساز و زرگر پاپ‌ها الهام گرفته شده بود. اسمی که به درستی کلاسیک‌گرایی ظریف این ساعت‌‌های شیک رو تداعی می‌کنه.

با ورود کوارتز در اواخر دهه ۱۹۶۰، رولکس فعالانه در توسعه اولین موتور کوارتز سوئیسی، بتا ۲۱، شرکت کرد. در سال ۱۹۷۷، مدل اویسترکوارتز رو که مجهز به یک موتور کوارتز ۱۰۰٪ رولکس بود معرفی کرد. اما شرکت وعده این تکنولوژی جدید رو رد کرد و انتخاب استراتژیک کرد که به ساعت مکانیکی، حوزه تخصصش، وفادار بمونه.

دهه‌‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ شاهد ظهور نسل دوم ساعت‌‌های حرفه‌ای اویستر پرپچوال بودن. در سال ۱۹۷۱، رولکس اویستر پرپچوال اکسپلورر II رو معرفی کرد. این ساعت که مخصوص کاوشگران قطبی و غارنوردها بود، به کاربر اجازه می‌داد ساعات روز رو از ساعات شب تشخیص بده، به لطف عقربه ۲۴ ساعته اضافی و بزل ثابت ۲۴ ساعته درجه‌بندی شده. در سال ۱۹۷۸، یک نسخه جدید از سی-دوئلر ظاهر شد – سی-دوئلر ۴۰۰۰ – که تا عمق ۱،۲۲۰ متر (۴،۰۰۰ فوت) ضد آب بود. و در سال ۱۹۸۲ رولکس جی‌ام‌تی-مستر II رو عرضه کرد که از جی‌ام‌تی-مستر به خاطر موتورش متمایز می‌شد، که به عقربه ساعت‌شمار اجازه می‌داد مستقل از عقربه‌‌های دقیقه‌شمار و ۲۴ ساعته تنظیم بشه.

مشارکت‌‌های پیشگامانه و تعهد به دنیایی بهتر

دهه‌‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ منجر به شکل‌گیری مشارکت‌‌های پیشگامانه بین رولکس و مؤسسات، ورزشکار‌های استثنایی و هنرمندان مشهور جهانی شد. این پیوند‌های ممتاز به ظهور حمایت مالی فرهنگی و ورزشی کمک کرد.

در سال ۱۹۷۶، برای جشن گرفتن پنجاهمین سالگرد اویستر، آندره جی. ‌هاینیگر جوایز رولکس برای کارآفرینی رو ایجاد کرد. این جوایز از افرادی که به دنبال راه‌‌های جدید برای افزایش دانش ما از دنیا و بهبود کیفیت زندگی روی سیاره‌مون هستن، حمایت مالی می‌کنه.

ادغام عمودی

سال ۱۹۹۲ نوید معرفی اویستر پرپچوال یخت-مستر رو داد، ساعتی که پیوند‌های ممتاز شکل گرفته بین رولکس و دنیای قایقرانی از دهه ۱۹۵۰ رو تجسم می‌بخشید. اویستر پرپچوال پرل‌مستر که مخصوصاً برای زنان طراحی شده بود هم معرفی شد.

همون سال، پاتریک ‌هاینیگر جانشین پدرش در رأس رولکس شد. در اواسط دهه ۱۹۹۰، تحت هدایت او، رولکس ساختارش رو به طور اساسی تغییر داد و انتخاب استراتژیک ادغام عمودی رو انجام داد، با خرید تأمین‌کنندگان اصلیش برای حفظ استقلال و آزادی کارآفرینی‌اش. این گام با تصمیم به گرد هم آوردن تمام فعالیت‌هاش در ژنو و بین در چهار سایت صنعتی که مخصوصاً برای این منظور ساخته یا بازسازی شده بودن همراه بود. این سایت‌ها که از نظر اندازه چشمگیر بودن، جواهرات تکنولوژیکی ساعت‌سازی هستن. رولکس به این ترتیب کنترل تولید تمام عناصر اصلی ساعت‌هاش رو تضمین کرد – موتور، قاب، بند و صفحه – در عین حال به خودش امکان داد تا اشتیاقش برای کیفیت رو حتی بیشتر پیش ببره، به لطف تجهیزات انحصاری.

رولکس که حالا مستقل و به صورت عمودی یکپارچه بود، به تأسیسات صنعتی استثنایی مجهز شده بود که در اون طراحان، مهندسان، ساعت‌سازها و سایر متخصصان می‌تونستن در همکاری نزدیک روی طراحی و ساخت ساعت‌ها کار کنن. در این زمینه، شرکت همچنین تصمیم گرفت یک کارگاه ذوب فلز نصب کنه که در اون بتونه آلیاژ‌های طلای خودش رو ایجاد کنه.

حمایت از انتقال میراث فرهنگی

در سال ۲۰۰۲، به درخواست پاتریک ‌هاینیگر، برند ابتکار مربی و شاگرد هنری رولکس رو ایجاد کرد تا توسعه هنر و فرهنگ رو در سراسر دنیا تشویق کنه. این ابتکار از هنرمندان جوان امیدبخش با جفت کردن اونها با یک استاد شناخته شده در رشته‌شون برای یک دوره مربیگری و همکاری خلاقانه حمایت می‌کنه. به لطف گفتگوی غنی‌کننده بین هنرمندان نسل‌ها، فرهنگ‌ها و رشته‌‌های مختلف، برند کمک می‌کنه تا اطمینان حاصل بشه که میراث هنری دنیا منتقل می‌شه.

یک عصر جدید برای اویستر

از اوایل دهه ۲۰۰۰، سازماندهی مجدد چشمگیر تأسیسات تولید، ساعت‌‌های اویستر پرپچوال رو به یک عصر جدید پرتاب کرد. با ترکیب بیش از همیشه تخصص سنتی ساعت‌سازی و تکنولوژی پیشرفته، نوآوری‌‌هایی هم برای معماری ساعت و هم برای مواد و فرآیند‌های تولید معرفی شدن.

در سال ۲۰۰۰، رولکس یک اویستر پرپچوال کازموگراف دیتونای جدید معرفی کرد، یک تقطیر واقعی از تخصص. از اون به بعد، این مدل از یک موتور کرونوگراف جدید که کاملاً در داخل توسعه یافته و تولید شده بود بهره می‌برد و مجهز به یک فنر تعادل پاراکروم بود که توسط رولکس ساخته شده بود. این کامپوزیت نیوبیوم، زیرکونیوم و اکسیژن این مزیت رو داره که در صورت ضربه تا ۱۰ برابر دقیق‌تر از یک فنر تعادل سنتی هست و نسبت به میدان‌‌های مغناطیسی حساس نیست. فنر تعادل پاراکروم به تدریج به موتور‌های اکثر ساعت‌‌های قطر بزرگ در مجموعه اویستر پرپچوال معرفی خواهد شد.

در سال ۲۰۰۵، رولکس یک اویستر پرپچوال جی‌ام‌تی-مستر II جدید معرفی کرد. این ساعت که به ظرافت بازطراحی شده بود، همچنین مجهز به یک فنر تعادل پاراکروم بود و یک بزل با یک حلقه سراکروم از سرامیک سیاه داشت، یک نوآوری دیگه که توسط رولکس به ثبت رسیده بود. حلقه سراکروم که کاملاً در داخل توسعه یافته و تولید شده بود، از سرامیک‌‌های فوق‌العاده سخت و تقریباً ضد خش ساخته شده که رنگ‌هاشون تحت تأثیر اشعه ماوراء بنفش قرار نمی‌گیره. علاوه بر این، به لطف ترکیب شیمیاییش، این سرامیک با تکنولوژی بالا خنثی هست و نمی‌تونه زنگ بزنه.

در سال ۲۰۰۷، اویستر پرپچوال میل‌گاوس، ساعتی که برای مقاومت در برابر میدان‌‌های مغناطیسی طراحی شده بود، دوباره معرفی شد. موتور میل‌گاوس جدید توسط یک محافظ مغناطیسی محافظت می‌شد، درست مثل نسخه ۱۹۵۶، و همچنین دارای فنر تعادل پاراکروم و یک چرخ فرار پارامغناطیسی نیکل-فسفر بود. از نظر زیبایی‌شناختی، میل‌گاوس با عقربه ثانیه‌شمار نارنجی‌اش که شبیه یک صاعقه هست و از مدل اصلی الهام گرفته شده، متمایز می‌شه. یکی از نسخه‌‌های جدید ساعت همچنین دارای یک کریستال سافایر سبز هست، اولین بار در صنعت ساعت‌سازی.

رولکس به نوآوری در زمینه عملکرد‌های ساعت ادامه داد. اویستر پرپچوال یخت-مستر II کرونوگراف رگاتا که همچنین در سال ۲۰۰۷ معرفی شد، اولین ساعت در دنیا بود که مجهز به یک شمارش معکوس قابل برنامه‌ریزی با حافظه مکانیکی بود که می‌تونست در حین کار همزمان بشه. به عملکرد‌های برنامه‌ریزی و تنظیم شمارش معکوس از طریق بزل چرخان و تاج کوک دسترسی پیدا می‌شه، به لطف سیستم رینگ کامند، یک سیستم تعامل بین قاب و موتور که توسط رولکس توسعه یافته و به ثبت رسیده.

معرفی اویستر پرپچوال رولکس دیپ‌سی در سال ۲۰۰۸، که تا عمق فوق‌العاده ۳،۹۰۰ متر (۱۲،۸۰۰ فوت) ضد آب هست، تخصص رولکس در ضد آب بودن رو نشون می‌ده. این ساعت غواصی فوق‌العاده مقاوم دارای سیستم رینگ‌لاک هست، یک معماری قاب که توسط برند توسعه یافته و به ثبت رسیده. یک حلقه فشرده‌سازی با عملکرد بالا، که داخل قاب ساعت قرار گرفته، فشار عظیمی رو که در اعماق زیاد روی کریستال – که ۵.۵ میلی‌متر ضخامت داره – و پشت قاب، که از یک آلیاژ تیتانیوم ساخته شده، وارد می‌شه تحمل می‌کنه.

رولکس دیپ‌سی اولین ساعت رولکس بود که به نمایشگر کروماتیت با عملکرد بالا مجهز شد. نشانگر‌های ساعت، عقربه‌ها و کپسول جاسازی شده در ساعت ۱۲ روی بزل چرخان با یک ماده فسفرسان پر یا پوشانده شدن که یک درخشش آبی طولانی‌مدت منتشر می‌کنه – تا دو برابر بیشتر از مواد فسفرسان سنتی.

سرمایه‌گذاری روی موفقیت

از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۱، برونو مایر برند رو از یک دوره گذار هدایت کرد، که بعد از اون جیان ریکاردو مارینی سکان شرکت رو به دست گرفت. مارینی که از سال ۲۰۰۰ مدیر عامل رولکس ایتالیا بود، به عنوان یک کارشناس برند و محصولاتش، حدود ۴۰ سال تجربه در گروه رو با خودش آورد.

اسکای-دوئلر و تقویم سالانه

در سال ۲۰۱۲، رولکس یک مدل کاملاً جدید و به طور خاص نوآورانه رو معرفی کرد، اویستر پرپچوال اسکای-دوئلر. این شاهکار تکنولوژیکی که چندین درخواست ثبت اختراع در طول توسعه‌اش ثبت شده بود، یک قاب تأثیرگذار ۴۲ میلی‌متری داره. این ساعت که ظاهری کلاسیک داره، یک منطقه زمانی دوگانه ارائه می‌ده که خوندن و استفاده‌اش به همون اندازه بدیهی که آسونه، و همچنین یک تقویم سالانه نوآورانه به نام ساروس – به نام پدیده نجومی با همین اسم – که فقط به یک تنظیم تاریخ در سال نیاز داره وقتی فوریه به مارس تغییر می‌کنه. مثل یخت-مستر II، این ساعت هم به سیستم رینگ کامند مجهزه. این مکانیسم تعامل بین بزل چرخان، تاج کوک و موتور، که توسط رولکس توسعه یافته و به ثبت رسیده، به کاربر اجازه می‌ده با چرخوندن بزل شیاردار، عملکرد‌های ساعت رو انتخاب کنه – تقویم (تاریخ و ماه)، زمان محلی یا زمان مرجع – و بعد با استفاده از تاج کوک اونها رو تنظیم کنه.

ماجراجویی و تکنولوژی

همچنین در سال ۲۰۱۲، رولکس وفادار به اشتیاقش برای اکتشاف زیر آب، نقش فعالی در ماموریت DEEPSEA CHALLENGE جیمز کامرون فیلمساز (تایتانیک، آواتار) و کاوشگر، با مشارکت انجمن نشنال جئوگرافیک ایفا کرد. در ۲۶ مارس ۲۰۱۲، جیمز کامرون به تن‌هایی با یک زیردریایی ۱۰،۹۰۸ متر (۳۵،۷۸۷ فوت) به درون گودال ماریانا، عمیق‌ترین نقطه اقیانوس، واقع در اقیانوس آرام، جنوب غربی گوام، فرو رفت.

یک مدل آزمایشی، متصل به بازوی مکانیکی زیردریایی، جیمز کامرون رو همراهی کرد: رولکس دیپ‌سی چلنج. این ساعت غواصی مخصوصاً برای این مناسبت توسعه یافته و ساخته شده بود و تخصص رولکس در ضد آب بودن رو تأیید می‌کرد.

هم غواصی جیمز کامرون و هم رولکس دیپ‌سی چلنج مستقیماً اکسپدیشن زیر آب ژاک پیکارد و ستوان دان والش از نیروی دریایی آمریکا در سال ۱۹۶۰ رو تداعی می‌کنن. در ۲۳ ژانویه، با باتیسکاف تریسته که طراحی سوئیسی داشت و مجهز به یک ساعت آزمایشی رولکس – دیپ سی اسپشال – بود، این دو مرد به عمق فوق‌العاده ۱۰،۹۱۶ متر در گودال ماریانا رسیدن.

مجموعه جدید سلینی

در سال ۲۰۱۴، رولکس یک مجموعه سلینی جدید معرفی کرد که ظرافت ابدی ساعت‌‌های سنتی رو با یک لمس معاصر جشن می‌گیره. این مجموعه دانش و استاندارد‌های بالای رولکس رو با رویکردی که میراث ساعت‌سازی رو در بی‌زمان‌ترین شکلش به نمایش می‌ذاره، ترکیب می‌کنه.

موتور‌های مکانیکی نسل جدید

از سال ۲۰۱۴، رولکس موتور‌های مکانیکی نسل جدیدی رو در پیشانی تکنولوژی ساعت‌سازی معرفی کرد. اون سال، برند کالیبر ۲۲۳۶ خودش (با تاریخ) رو معرفی کرد که دارای یک فنر تعادل سیلوکسی از سیلیکون بود که در داخل توسعه یافته بود. این موتور شامل کاربرد‌های نوآورانه تکنولوژی سیلیکون، مثل هندسه بهینه‌شده فنر تعادل و طراحی کارآمد سیستم‌‌های اتصال اون هست. این موتور ذخیره انرژی حدود ۵۵ ساعت داره.

در سال ۲۰۱۵، رولکس کالیبر ۳۲۳۵ (با تاریخ) و کالیبر ۳۲۵۵ (با روز و تاریخ) رو معرفی کرد، و در سال ۲۰۱۸ کالیبر ۳۲۸۵ معرفی شد (با تاریخ و منطقه زمانی دوم). این موتورها مجهز به یک فنر تعادل پاراکروم هستن و اسکیپمنت کرونرژی که توسط رولکس به ثبت رسیده رو در خودشون جای دادن، که بازده انرژی بالا رو با قابلیت اطمینان زیاد ترکیب می‌کنه. اونها همچنین از یک معماری بشکه جدید بهره می‌برن. ذخیره انرژی کالیبر‌های ۳۲۳۵، ۳۲۵۵ و ۳۲۸۵ به حدود ۷۰ ساعت می‌رسه.

در سال ۲۰۲۰، برند دو موتور جدید دیگه معرفی کرد که برای ساعت‌‌های بدون تاریخش طراحی شده بودن: کالیبر ۳۲۳۰، با یک فنر تعادل پاراکروم و یک اسکیپمنت کرونرژی، و کالیبر ۲۲۳۲، مجهز به یک فنر تعادل سیلوکسی. این موتورها به ترتیب ذخیره انرژی حدود ۷۰ و ۵۰ ساعت دارن.

این موتور‌های مکانیکی نسل جدید که نمایش کامل تکنولوژی هستن، کاملاً توسط رولکس توسعه یافته و تولید شدن و هر کدوم موضوع چندین درخواست ثبت اختراع در طول توسعه‌شون بودن. اونها عملکرد برجسته‌ای از نظر دقت، ذخیره انرژی، مقاومت در برابر ضربه و میدان‌‌های مغناطیسی، راحتی و قابلیت اطمینان ارائه می‌دن.

گواهینامه کرونومتر فوق‌العاده

در سال ۲۰۱۵، رولکس گواهینامه کرونومتر فوق‌العاده رو، گواهینامه داخلی نمادین خودش برای تمام ساعت‌هاش، با معیار‌های عملکرد سخت‌گیرانه‌تر بازتعریف کرد.

این گواهینامه انحصاری رولکس روی ساعت کاملاً مونتاژ شده بعد از قرار دادن موتور در قاب اعمال می‌شه و عملکرد فوق‌العاده روی مچ رو از نظر دقت، ذخیره انرژی، ضد آب بودن و خودکوکی تضمین می‌کنه. دقت یک کرونومتر فوق‌العاده رولکس در حدود -۲/+۲ ثانیه در روز هست – انحراف سرعتی که توسط برند برای یک ساعت تمام شده مجاز دونسته می‌شه به طور قابل توجهی کمتر از اونیه که توسط COSC برای گواهینامه رسمی فقط موتور پذیرفته می‌شه. وضعیت کرونومتر فوق‌العاده، که توسط هر ساعت رولکس حفظ می‌شه، با مهر سبز نمادین می‌شه و با یک ضمانت بین‌المللی پنج ساله همراه هست.

تعقیب خستگی‌ناپذیر کمال

رولکس یک شرکت ساعت‌سازی کاملاً یکپارچه و مستقل هست که بر اساس ارزش‌‌های بی‌قید و شرط منتقل شده توسط بنیانگذارش هانس ویلزدورف ساخته شده، با امکانات بی‌نظیر برای ادامه تعقیب کمال از طریق ساعت‌‌های اویستر پرپچوال و سلینی. مأموریتی که در ژوئن ۲۰۱۵ به ژان-فردریک دوفور محول شد، وقتی که مدیر عامل جدید رهبری رو از جیان ریکاردو مارینی تحویل گرفت.

ژان-فردریک دوفور که یک چهره محترم در صنعت ساعت هست، ششمین مدیر عاملی هست که بر سرنوشت برند ریاست می‌کنه. آقای دوفور از دانشگاه ژنو در رشته علوم تجاری و صنعتی/اقتصاد فارغ‌التحصیل شد و قبل از کار در صنعت بانکداری در هنگ کنگ، به سوئیس برگشت و یک دوره موفق مدیریت برند‌های معروف ساعت رو شروع کرد، جایی که در فروش، تولید و بازاریابی ساعت‌سازی و همچنین در توسعه محصول تجربه کسب کرد.

همسو با پیشینیانش، ژان-فردریک دوفور هدفش تقویت بیشتر جایگاه رولکس در سراسر جهان و ادامه میراثی هست که سنت، پرستیژ و تکنولوژی رو ترکیب می‌کنه.

بنابراین رولکس و ساعت‌‌های مجموعه‌‌های اویستر پرپچوال و سلینی به نوشتن بعضی از جذاب‌ترین فصل‌‌های تاریخ ساعت‌سازی ادامه خواهند داد.