ساعت خلبانی چیست؟ امکانات ساعت خلبانی و معرفی بهترین ها
[vc_row][vc_column][vc_column_text text_larger=”no”]
امروز ما نگاهی به بهترین ساعتهای خلبانی میاندازیم و تاریخشون رو زیر و رو میکنیم تا بفهمیم چطوری به یکی از معروفترین مدلهای تاریخ تبدیل شدند.
ساعتهای خلبانی یا هوانوردی یک مدل از ساعتها هستن که با صفحههای بزرگ، صفحه مدرج مشکی خوانا، علامت مثلثی روی ساعت 12 و پیچ تنظیم بزرگشون قابل شناسایی هستن. هر کدوم از این ویژگیها از عملکرد اصلی ساعتهای خلبانی اولیه تکامل پیدا کردن، که این ساعتهای اولیه در روزهای آغازین سفرهای هوایی یک وسیلهی حیاتی توی کابین خلبان بودند.
اولین ساعت خلبانی کدام بود؟
عمده ساعتهای خلبانی که ما امروزه میشناسیم در عصر طلایی هوانوردی، بین دو جنگ جهانی، متولد شدهاند. با این حال اولین ساعتی که برای سفرهای هوایی ساخته شد، ساعت سانتوس دومنت بود، که لوییس کارتیر برای آلبرتو سانتوس دومنت، دوست فرانسوی-برزیلیش که خلبان نمایشی بود، طراحی کرده بود.
ساعتهای گردی که ما الان بهعنوان کارتیر سانتوس میشناسیم، در سال 1904 بعد از اینکه سانتوس دومنت به افتخار پرواز موفقیتآمیزش به دور برج ایفل آن را سفارش داد، طراحی شد. خلبان نیاز داره که بدون اینکه موقع پرواز بخواد کورکورانه توی جیبش دنبال ساعت بگرده به اون دسترسی داشته باشه، و ساعت مچیهای گرد سانتوس، با صفحه مدرج سفید و اعداد رومی که به سمت پایین هستن چارهی کار بودند.
بعد از اون سانتوس دومنت در سال 1906 شروع کرد به استفاده از هواپیمای دموئیزل، که بیشتر هم با همین هواپیما بهیاد مونده. اون موقع، فقط خانمها از ساعتهای مچی استفاده میکردند که پاتک فیلیپ اونها رو ساخته بود، و برای مردها نامناسب در نظر گرفته شده بود. ولی وقتی که کارتیر در سال 1911 به لحاظ تجاری شروع به تولید سانتوس کرد این قضیه تغییر کرد، و سانتوس تبدیل به اولین ساعت مچی شد که به صورت انبوه تولید شد. اما در شروع جنگ جهانی اول بهطور موقت تولیدش را متوقف کرد.
سانتوس یکی از معدود ساعتهای خلبانی گرد هست که در جنگهای جهانی تقاضا برای ساعتهای خلبانی را تغییر داد. از جنگ جهانی اول به بعد ساعت خلبانها بهعنوان یکی از تجهیزات اصلی در نظر گرفته شد و تجهیزات نظامی شامل ساعتهای گرد میشد.
یکی دیگه از اسمهای مشهور در اولین روزهای پرواز، زنیث بود. در 1909 لوییس بلریوت فرانسوی در حالی که یک ساعت زنیث به مچ دستش بسته بود، برای بردن جایزهی 1000 یورویی از کانال انگلیس گذشت.
این ساعت اولین ویژگیهای اصلی خلبانی که توی ساعتهای خلبانی امروزه میبینیم رو داشت: علامتهای بزرگ و نورانی روی صفحه مدرج، عددهای لاتین، یک پیچ تنظیم بزرگ و یک پاندول ضد مغناطیس. معمولا میشد این ساعتها رو از بندشون جدا کرد و توی اطاقک خلبانی وصل کرد.
هیچ داستانی درمورد ساعتهای خلبانی بدون اشاره به برداران رایت کامل نیست. و با اینکه اونها ساعت زنیث نداشتند، شرکت سوییس با این ساعت قدیمی شکل، عکس زیر، از پرواز اونها در سال 1903 تجلیل کرد، که علامتهای ساعت قدیمی داشت و روی بندی وصل شده بود که در اصل برای پوشیدن ساعت جیبی روی دست طراحی شده بود.
زنیت به ساخت ساعتهای خلبانی ادامه داد، مثل اونی که در عکس بالا هست و اون مدل Pilot Type 20 GMT هست. قاب 48mm برنزی اون که بزرگ هم هست الیت اتوماتیک 679 کالیبری برند و تمام جزئیات دیگه که مربوط به روزهای ابتدایی جنگهای هوایی میشه رو توی خودش جا داده.
خلبانان جنگ جهانی اول از چه ساعتهایی استفاده می کردند؟
تا زمان جنگ جهانی اول، ساعتهای هوانوردی عمدتا برای زمانگیری طول مدت پرواز استفاده میشد. ولی چون جنگ به پروازهای دقیقتر و درنتیجه وسایل دقیقتری احتیاج داشت، ساعتهای خلبانی پیشرفتهتر شدند.
شرکت هوایی رویال بریتانیا به خلبانان خود ساعتهای جیبی که عمدتا توسط شرکت ساعت اسمیت تولید شده بودند داد. این ساعتها به عنوان ساعتهای مارک نشانهدار شناخته میشوند، چون نشانههایی که روی صفحهی آنها بود ساده و مشخص بودند.
از نشانههای V و IV برای کمک به مسیریابی، نظارت بر مصرف سوخت و حملههای هماهنگ حیاتی استفاده میشد و اونها رو به یک ابزار مهم نظامی تبدیل میکرد. برای پروازهای شبانه، صفحه مدرجهای شبنما معرفی شدند.
ساعتهای خلبانی آمریکایی
بعد از جنگ جهانی اول، پرواز کردن بهخصوص در آمریکا بیشتر فراگیر شد. چون خلبانها علاقه داشتن که رکوردهای جدید بزنن، مسیریبابی در طول دریاهای وسیع تبدیل به یک چالش جدید شد.
شرکت ساعتسازی سوییسی لونژین زمان پرواز چارلز لیندبرگ با هواپیمای اسپیریت اف سینت لوییس بر فراز اقیانوس اطلس در سال 1927 را اندازهگیری کرد. لیندبرگ مدت کوتاهی بعد از فرود اومدنش توی بورگوت در خارج از فرانسه و پروازش که رکورد 33 ساعت و 30 دقیقه رو زده بود، با لونژین کار کرد تا ساعتهای زاویهای رو توسعه بدن، که نسخهی بهسازی شدهی ساعتهای وییمز هستن که به خلبان اجازه میدن با گوش دادن به بوقهای رادیوی دقیقهای بااستفاده از پیچ تنطیم بزرگ ساعت زمان رو تنظیم کنن و ساعت رو دقیق نگه دارند. درنتیجه خطاهای مسیریابی احتمالی رو کاهش بدهند.
این مدل ساعتها با صفحه مدرج ثانیهها که در وسط صفحه میچرخه مشخص میشن و جالبه که این مدل ساعتها هنوز تولید میشوند.
ساعتهای خلبانان جنگ جهانی دوم چه شکلی بودند؟
ساعتهای خلبانی در جنگ جهانی دوم روی لباسهای خلبانی ضخیم بسته میشد، بنابراین طول بند اون دوبرابر بود تا راحت روی سر آستین بسته بشه. مکانیزمهای دقیقتری که توی این ساعتها به کار برده شده بود نیاز به تنظیم مداوم ساعت رو از بین میبرد، و ساعت تنظیم بزرگ اون اجازه میداد که کسی که اون رو پوشیده بود با دستکش هم بتونه باهاش کار کنه.
ساعتهایی با اعداد خوانای مشکی با علامتهای سفید شبنما، عقربههای خوانا و مثلث روی عدد دوازده که مشخص میکرد آیا هواپیما داره برعکس حرکت میکنه یا نه، هم برای نیروی هوایی آلمان و هم برای نیرو هوایی رویال بریتانیا ساخته شده بود. معمولا از کرونومتر، که ساعتهایی دقیق و قدرتمند بودن برای رسم مسیر ناوبری هواپیما و مسیریابی استفاده میشد. ساعتهای بیگ پایلت IWC تکامل یافتهی ساعتهای B-Uhr لوفتواف هست.
یکی از ساعتهای خلبانی مثالزدنی ساعت بیگ پایلوت IWC هست که یک صفحهی بزرگ 46mm داره و به صورت مکانیکی کار میکنه و به همون معتبری ساعتهای خلبانی امروزه است.
ساعتهای خلبانی از جنگهای جهانی به بعد
هرچقدر پروازها پیشرفتهتر شدن، ساعتها هم پیشرفت کردن. ولی علاوه بر اینکه ساعتها توی اولین روزهای پرواز یه وسیلهی ضروری بودن، ساعتهای مکانیکی برای پرواز با جت بهعنوان یک وسیلهی پشتیبان استفاده میشدن.
مشهورترین ساعتی که با هوانوردی تجاری همکاری میکند ساعت Rolex Pan Am GMT Master هست، که در اصل در سال 1954 برای تیم تجاری خطوط هوایی با همکاری رولکس تولید شد. این ساعت با عملکرد نوآورانهی عقربهی چهارم طراحی شد که بتواند ساعت دو مکان مختلف را نشان دهد. لبههای آبی و سفید ساعت، که بهخاطر اون خیلی وقته به ساعت لقب پپسی دادن، به خلبانهایی که بهخاطر پرواز طولانی زمان رو از دست دادن کمک میکنه فرق بین قبل از ظهر و بعد از ظهر رو بفهمن.
رابطهی بریتلینگ با هوانوردی به سال 1936، در حین جنگ جهانی دوم، برمیگرده که این شرکت وسایل زمانسنجی نیرو هوایی سلطنتی بریتانیا را فراهم کرد. اولین ساعت هوانوردیش نویتایمر بود که در سال 1952 به ساعت رسمی AOPA (جامعهی هواپیماداران و خلبانان) تبدیل شد. با خطکش محاسباتی دوار اون میشه محاسباتی مثل مسیریابی، میزان سوخت باقیمانده و نرخ تبدیل ارزها رو انجام داد.
برند بریتانیایی برمونت به دلیل علاقهی پایه گذارانش به هواپیماهای قدیمی بهوجود اومد و برای افزایش مقاومت قاب ساعتها از همون پروسهای که توی توربین موتور جتها بود استفاده کردن. نسخههای محدود این مدل از قطعات هواپیماهای جنگ جهانی دوم ساخته شده بودن یا از جتهای جنگنده و بمبافکن همون دوره الهام گرفته شدن.
دیگر شرکتهایی که امروزه ساعتهای هوانوردی تولید میکنن شامل اُریس، فورتیس، لونژین، گراهام، بل و رز و آلپینا میشوند.
ساعت خلبانی چه توانایی هایی دارد؟
برخلاف ساعتهای قواصی، هیچ سری قانونهای خاصی وجود نداره که مشخص کنه که یک شرکت باید چه ویژگیهایی رو رعایت کنه تا یک مدل از ساعتهاش ساعت هوانوردی باشن. مدل اغلب ساعتهای خلبانی به سبک قدیمی و مثل اولین ساعتهای هوانوردی شکلی خاص و کاربردی داره. عملکرد اصلی اونها دقیق نشون دادن ساعت، و صفحه عدد واضح و خوانا هست.
شکل معمول ساعتهای خلبانی اینجوریه که قاب های بزرگ و گرد دارن، صفحه اعدادشون مشکیه، علامتها شبنما هستن، پیچ تنظیمشون بزرگه و روی عدد دوازده مثلث دارن. اغلب بندهاشون برزنتیه، که از ساعتهای خلبانی جنگ جهانی دوم تقلید شده. در بعضی موارد ممکنه که بندها بیش از حد بلند باشه تا بشه اونها رو روی کاپشن پفدار خلبانی بست.
ساعتهای قبل از جنگ جهانی دوم مثل نویتایمر 01 بریتلینگ شامل یک خطکش گرد (همون صفحه ی گرد پر از عددی که مثه عکس بالا دور ساعت هست) هست که میشه از اون برای تمام محاسبات مربوط به مسیریابی که برای خلبان لازمه استفاده کرد. بقیهی مدلها مثل ساعت فرازسنج پروپایلت پیچ بزرگ اُریس مقیاسی زو برای اندازهگیری ارتفاع فراهم کرده که روی لبهی صفحهعدد ساعت درج شده. عملکرد گاهسنجها برای خلبانان مفیده و میشه از اونها برای زمانبندی اضطراری، سوخت بنزین و حتی مسیریابی استفاده کرد. عملکرد GMT (ساعت جهانی) که زمان منطقههای مختلف را نشان میدهد هنوز هم برای ساعت های خلبانی و مسافران کارامد هست.
برای خرید ساعت خلبانی می توانید از محصولات ما دیدن کنید.[/vc_column_text][woodmart_products layout=”carousel” items_per_page=”8″ element_title=”محصولات مرتبط با ساعت خلبانی” taxonomies=”3757″ sale_countdown=”0″ stock_progress_bar=”0″ highlighted_products=”0″ products_bordered_grid=”0″ lazy_loading=”no” slides_per_view=”4″ autoplay=”no” hide_pagination_control=”no” hide_prev_next_buttons=”no” center_mode=”no” wrap=”no” scroll_carousel_init=”no”][vc_column_text text_larger=”no”]
امکانات و ویژگی های ساعتهای خلبانی
خب چه چیزی یک ساعت خلبانی رو به این اسم تبدیل میکنه؟ در مقایسه با ساعتهای غواصی، ساعتهای خلبانی ویژگی خاصی ندارن. و فرم و طراحی مدلهای اون ممکنه با هم خیلی متفاوت باشن.
تنها عنصر اجباری اصلی اونها اینه که باید بتونن به خلبان توی کارش کمک کنن.
ولی همونطور که بعدا خواهید دید، این خیلی به نیازهای خلبان نیاز داره که در نتیجه شکل اونها رو با هم خیلی متفاوت میسازه.
حالا بیاین ببینیم که ویژگیهای اصلی یک ساعت هوانوردی چیه.
1. عقربهها و علامتهای بزرگ و خوانا
احتمالا ویژگی شناخته شدهی ساعتهای هوانوردی اینه که بهخاطر عقربهها و علامتهای بزرگشون میشه راحت صفحهی مدرجشون رو خوند.
در مقایسه با ساعتهای غواصی، ساعتهای خلبانی معمولا بهجای اینکه فقط علامتهای شاخص رو داشته باشن برای همهی عددها علامت دارن تا بشه ساعت رو راحتتر خوند (با این حال این یه قانون الزامی برای همهی ساعتهای خلبانی نیست).
همچنین این ساعتها از ساعتهای معمولی بزرگتر هستن و پیچ تنظیم بزرگتری هم دارن تا بشه با دستکش راحتتر باهاشون کار کرد.
یکی از مهمترین نمونههای ساعتهای خلبانی توی تاریخ ساعتهای هوانوردی، ساعت زنیث لوییس بلریوت هست. لوییس بلریوت اولین نفری بود که در سال 1909، کمی بعد از موفقیت برادران رایت و سانتوس، در طول کانال انگلیس پرواز کرد.
و درست مثل سانتوس، او هم ساعت مورد علاقهی خودش رو داشت، که ساعت خلبانی زنیت از ساعتساز سوییسی بود.
با وجود اینکه ساعت کارتیر سانتوس از هر نظر خاص بود، ساعت طرح زنیت، به استثنای تغییرات کوچیکی که داشته، تا به امروز هنوز هم ساعت موردپسند هست.
صفحهی مدرج مشکی با اعداد بزرگ روی قاب استیل ضدزنگ حتی توی عصر مدرن امروز هم عالی به نظر میاد (بعد از گذشت بیش از 100 سال).
واقعا حیرتانگیزه که یک ساعت چطوری همچین طراحی با دوامی داره که با گذشت زمان تغییری نکرده.
2. ساعتهای B-Uhr
نمیشه که توی بحث ساعتهای خلبانی به ساعتهای B-Uhr اشاره نکرد. B-Uhr مخفف Beobachtungsuhr هست که در آلمانی به معنی ساعت دیدهبان هست. بعضیها این مدل ساعت رو با اسم فلیگر میشناسن.
این ساعتها همونهایی هستن که برای خلبانان بمبافکن المانی در جنگ جهانی دوم طراحی شده، پس آره، اگه از ما میپرسین به نظرمون اونا گذشتهی بد یمنی دارن.
دو نوع ساعت B-Uhr وجود داره، مدل اول یک ساعت مچی معمولیتره و مدل دوم که معروفتره جای علامتهای دقیقه و ساعتش عوض شده.
فقط 5 تولید کنندهی ساعتهای B-Uhr برای آلمان وجود داشت: لانگ اند سون (Lange & Söhne)، Lacher & Co، Walter Storz، Chronometerwerke Hamburg و IWC.
میتونیم بگیم که ساعتهای B-Uhr ساعتهایی بودن که شکل امروزهی ساعتهای خلبانی رو تعیین کردن، تعداد خیلی زیادی از ساعتسازها سعی میکنن که طرح اون الگوبرداری کنن.
از صفحهمدرج ساده و خواناش میشه فهمید که چرا مورد علاقهی طرفدارانش نشه.
3. قاب ضدمغناطیس
ویژگی مهم دیگه ساعتهای خلبانی اینه که قاب ضدمغناطیس داشته باشن. کابین خلبان هواپیماها پر از وسایلی هست که میتونن الکترومغناطیس قوی ساطع کنن.
بنابراین خیلی مهمه که ساعتهای خلبانی یک قاب ضدمغناطیس خوب داشته باشن تا این اطمینان رو بدن که ساعت دقیق کار میکنه.
4. دقت و صحت زمانبندی
ساعتهای خلبانی به زمانبندی دقیقتر از حد متوسط نیاز دارن. قبل از اختراع ساعتهای کوارتز، کورنومترها بهدلیل دقت بالاشون در مقایسه با ساعتهای اتوماتیک معمولی، انتخاب محبوبی برای ساعتهای خلبانی بودن.
5. ضد ضربه و ضد ارتعاش
فکر نکنم که لازم باشه وارد جزئیات بشم. هواپیما وقتی که میخوان از زمین بلند شن تحت فشار نیروی جی زیادی هستن، بههمین دلیل خیلی مهمه که ساعت ضد ضربه ساخته شه.
ویژگیهای دیگر:
جدا از مدلها و ویژگیهای معمول بالا، ساعتهای خلبانی معمولا این ویژگیها و پیچیدگیها رو دارن که اینها بر اساس نیاز خلبانها برای محاسبات سریع هوانوردی درحین پرواز به وجود اومدن.
6. ساعت لونژین لیندبرگ زاویهای
ساعت لونژین لیندبرگ زاویهای ظاهر جذابی دارن، ولی اون لبههای شیبدار چرخانشون مثل چیزهایی که تا امروز دیدیم نیست.
این لبهها برای چی استفاده میشن؟
این ساعت توسط چارلز لیندبرگ بهعنوان ابزاری برای مسیریابی هوانوردان طراحی شد. که لیندبرگ اولین نفری بود که در طول اقیانوس اطلس از نیویورک تا پاریس بدون توقف پرواز کرد. اون از سیستم مسیریابی که توسط فیلیپ ون هورن وییمز، دریابان نیرو دریایی آمریکا، اختراع شده بود استفاده کرد که بهدنبال آسانتر کردن دید آسمانی خلبانها بود.
همونطور که ممکنه بدونین، دید آسمانی بهمعنی تشخیص موقعیت ستارهها، خورشید و غیره است. و استفاده از اونها برای پیدا کردن مکان خودتون روی زمین هست.
از این تکنیک قرنها در دریانوردی استفاده شده که به خیلی قبلتر از اختراع GPS برمیگرده.
ولی خلبان نمیتونه روش سنتی استفاده از سکستانت رو بهکار بگیره، چون نیاز به هر دو دست داره که خیلی خطرناکه.
به همین دلیل ساعت زاویهدار به دنبال این هست که این کار رو قرار دادن اطلاعات لازم روی ساعت آسونتر کنه و اینکه بشه با یک دست باهاش کار کرد.
7. گاهسنج
گاهسنج یا کرونومتر یکی از مشکلاتی هست که معمولا توی ساعتهای خلبانی پیدا میشه. کرونومتر برای این هست که برای دنبال کردن زمان اتفاقات مختلف در حین پرواز از اون استفاده بشه. همونطور که غواصها برای اینکه زمان غواصیشون رو داشته باشن از لبهی شیبدار چرخان یکطرفه استفاده میکنن، خلبانها هم از کرونومتر برای این کار استفاده میکنن.
بعضی ساعتهای هوانوردی هم بالای لبهی شیبدار ساعت یک مقیاس ارتفاعسنج دارن که میشه هم زمان با استفاده از کرونومتر از اون برای محاسبهی سریع سرعت هواپیما استفاده کرد.
8. خطکش محاسباتی
مثل ساعت زاویهای لیندبرگ، اغلب از خطکش محاسباتی در بالای لبهی شیبدار ساعتهای هوانوردی استفاده میشه.
هدف اون محاسبه ی راحت مسائل مخلف ریاضیات هست (ضرب، تقسیم، جذر و غیره). بعضی از اونها حتی تبدیل واحد مثل کیلومتر-مایل و پوند-کیلوگرم هم دارن.
این وسیله قابلیتهای مختلفی داره که زندگیمون رو راحتتر میکنه. تنها ایرادش اینه که ممکنه شیب منحنی یادگیریش زیاد باشه. جدا از اون یک ظاهر خیلی جذاب به هر ساعتی میده.
9. ساعت GMT
در آخر هم عملکرد ساعتهای GMT. عملکرد GMT این هست که یک منطقه زمانی دیگه رو روی ساعت نشون بده. توی ساعت های خلبانی GMT (ساعت جهانی) همچنین با اسم UTC (ساعت هماهنگ جهانی) و زمان Zulu هم شناخته میشود.
این زمانها به وقت لندن هستن که منطقهی زمانی UTC+0 هست. صنعت هوانوردی از اونجایی که پروازهای زیادی از منطقه زمانیهای مختلف میان، از این بهعنوان اساس ارتباطاتشون استفاده میکنن. که به منظور جلوگیری از اشتباه گرفتن این پروازها با هم هست.
معمولا عقربهی GMT با عقربههای دیگه فرق داره و بهجای اینکه مثل بقیهی عقربهها هر 12 ساعت یک دور کامل بزنه هر 24 ساعت دور کامل میزنه.
بهجز ساعت جهانی هم میتونه روی ساعت منطقه زمانیهای دیگه تنظیم بشه که ممکنه برای کسانی که خلبان نیستن و معمولا در سفر هستن مفید باشه تا بتونن زمان رو به وقت خونهاشون بدونن.
پنج ساعت برتر هوانوردی کدامند؟
1. Oris Big Crown Pro
یکی از با ارزش ترین ساعتهای کوکی خلبانی که توی سوییس ساخته شده ساعت پرو پایلت پیچ بزرگ اریس هست، که علاوه بر اینکه روز و تاریخ رو نشون میده، ذخیره انرژی 38 ساعته هم داره. این ساعت اریس اعتبار و استایل کلاسیک خلبانهای جنگ جهانی دوم رو با هم ترکیب کرده.
2. IWC’s Mark VIII
ساعت IWC مارک VIII اصالت طراحی بر اساس کارایی رو که مدل ساعتهای هوانوردی که امروزه میشناسیم شکل داده رو حفظ کرده. مارک VIII یکی از نمادینترین ساعتهای خلبانی توی بازار هست که از خونهای میاد که قدمت ساخت ساعتهای خلبانی رو داره.
3. Bremont ALT1 Classic/CR
کارخونهی ساعتسازی بریتانیایی برمونت از علاقهی برادران انگلیسی به هوانوردی و بازیابی هواپیماهای جنگی قدیمی توی کارگاه پدرشون بهوجود اومد. ظاهر باثبات و جدی بریتانیایی کرونوگراف Alt1 کلاسیک فلسفهی ساعتهای کارا و قوی شرکت با مکانیک بیعیب و نقص رو نشون میده.
4. Patek Philippe’s Calatrava
ساعت Calatrava Pilot Travel Time Ref 5524 پتک فیلیپ برای کلکسیونرهای ساعت که همهچیز رو باهم میخوان مناسبه: ظاهر مردانه و نژاد اصیل. کاراییهای مفید شامل عقربهی منطقهی زمانی دوم (که بهعنوان کارایی ساعت جهانی هم شناخته میشه) با شاخصهایی روی صفحه مدرج که مشخص میکنه در دو منطقه شب هست یا صبح. صفحه مدرج روی عدد 6 تاریخ رو نشون میده. همهی اینها روی یک قاب طلای سفید هست و از یک SC FUS کالیبر 324 اتوماتیک نیرو میگیره.
5. Cartier Santos-Dumont
کمیابترین ساعت خلبانی ساعت سانتوس دومنت اصلی هست که توی کلکسیون ساعتهای قدیمی کارتیر هست. چون همین یکی از این نمونه هست، میشه گفت که غیرقابل ارزش گذاری هست. با اینحال برای مدلی که بشه از پس خرید اون براومد، ساعت سانتوس دومنت کارتیر که با طلای سفید هست روح سخاوتمند و بیپروای هوانورد برزیلی رو نشون میده. برخلاف ساعتهای هوانوردی گرد و کارامد، این مدل زیبا اصیلترین یادآور تولد ساعتهای هوانوردی هست. برای دیدن سایر ساعت های کارتیر از فروشگاه اشرافی دیدن کنید.
جمع بندی
ساعتهای خلبانی تاریخ خیلی قدیمی و بااهمیتی توی تمدن امروزی ما دارن. اختراع هواپیما نحوهی سفر کردن ما رو متحول کرده و این ساعتها نقش بزرگی رو توی این کار ایفا کردن.
امروزه خلبانها دیگه برای مسیریابی از ساعتهای مچیشون (مثل ساعت زاویهدار لونژین) استفاده نمیکنن، چون این عملیاتها توسط ابزارهای بسیار دقیقی که توی کابینهای خلبانی هواپیماها هست انجام میشه.
حتی امروز هم ساعتهای خلبانی برای خلبانهای محتاط یک چیز ضروریه، چون بههر حال ممکنه اون ابزارها وسط پرواز از کار بیفتن.
و این یکی از دلیلهایی هست که ما ساعتهای هوانوردی رو دوست داریم، چون ویژگیهاشون فقط برای نمایش نیست و خیلی مفید و کارامد هستن.
و در آخر هم مطمئنا شما هم نمیتونین منکر این بشین که این ساعتهای هوانوردی خیلی باحالن![/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
با سلام
درود بر شما می خوام ساعت پنرای gmt12 که مبلغ اون یک میلیون وهفتصدو شصت هزار تومان است خرید کنم لطفا راهنمایی کنید .
درود بر شما
لطفا مشخص بفرماید که چه راهنمایی نیاز دارید.