برندهای ساعت مچی که همراه همیشگی شما خواهند بود

یکی از قشنگیای دنیای ساعتای لوکس و کلکسیون کردنشون، تنوع مدل‌ها و برندای مختلفه. واقعاً برای هر سلیقه، بودجه و انتخابی یه چیزی پیدا میشه. اما اگه قرار باشه فقط یه برند ساعت رو برای بقیه عمرت انتخاب کنی چی؟ ما نویسنده‌هامونو گذاشتیم سر کار تا ته و توی این موضوع رو دربیارن. قانونا هم اینا بود:

1. باید یه برند ساعت انتخاب کنی که تا آخر عمرت اونو دستت کنی.
2. پول مهم نیست، هر چقدر که میخوای خرج کن.
3. یه پیچ و تاب هم داریم: یه «کارت شانسی» داری، یعنی میتونی یه ساعت از برند انتخابی‌ت رو با یه ساعت از یه برند دیگه عوض کنی. اون کدوم ساعت میشه؟

من یکی از اسطوره‌های ساعت‌سازی سوئیس رو انتخاب کردم. این برند هم راحت و بی سر و صدا دست میشه، هم برای هر مناسبتی ساعت داره، هم یه عالمه ساعت کلکسیونی قدیمی داره، هم به من و استایلم میاد: ژِیگِر-لِکولتر.

چرا ژِیگِر-لِکولتر؟

بذار از اولش بگم: عاشق ژِیگِر-لِکولترم، چون این برند از سال 1833، یعنی از موقعی که تاسیس شده، تو تاریخ ساعت‌سازی نقش پررنگی داشته. رِورسو اولین ساعتی بود که قابش برمی‌گشت. مِمُوواکس اولین ساعت مچی بود که زنگ داشت. ژِیگِر-لِکولتر، ژیروتوربیلون رو هم ساخته، یه توربیلون سه بعدی که دقت زمان سنجی رو به نهایت میرسونه، و اتموس، یه ساعت رومیزی خودکوک که به کوچکترین تغییرات دما و فشار هوا واکنش نشون میده. اینا فقط یه سری از دستاوردای مهمش بود. برای من داشتن همه این اسطوره‌ها تو کلکسیونم یه رویاست. تازه این برند تنوع ظاهری خیلی خوبی هم داره. مدل پرچمدارش، رِورسو، با طراحی آرت دکوی خاصش یه چیز دیگه‌ست. ساعتای کالکشن مَستر، خیلی کلاسیک و شیکن، قابای گردی دارن که حس و حال همیشگی دارن و خیلی قشنگ رو مچ میشینن. در عین حال، ظاهرشون اونقدر ساده‌ست که میشه هر روز دستشون کرد، در حالی که پیچیدگی‌های پیشرفته‌شون حسابی جلب توجه می‌کنه. مدلای پولاریس هم اسپرت‌تر و مقاوم‌ترن، اما نه خیلی گنده و تو چشم. برای خانوما هم کالکشن رندِوو هست، که زیبایی جواهرات رو با ساعت‌سازی درجه یک ترکیب کرده.

ژِیگِر-لِکولتر اون برندی هم هست که مدلای قدیمی‌شو بیشتر از همه دوست دارم، هم برای کلکسیون کردن خیلی جذابن. مثلاً تو دهه 1950، فوتورماتیک بود، یکی از اولین ساعتای اتوماتیک کامل که کوک نداشت. یا ژئوفیزیک، یه ساعت خیلی دقیق و ضد مغناطیس. هر کدوم از این مدل‌ها یه تیکه از تاریخ ساعت‌سازیه، و نشون میدن ساعتای ژِیگِر-لِکولتر چجوری تو گذر زمان حرفی برای گفتن دارن.

یه مدل قابل تغییر JLC برای یک عمر

اگه قرار باشه یه مدل رو برای یه عمر انتخاب کنم، معروف‌ترین ساعت ژِیگِر-لِکولتر رو انتخاب می‌کنم – رِورسو، یا دقیق‌ترش، رِورسو تریبیوت کرونوگراف. دلیلای خیلی منطقی هم برای این انتخاب دارم: تریبیوت کرونوگراف یه روی کلاسیک رِورسو داره که میتونه به یه کرونوگراف اسکلتون تبدیل بشه. انگار دو تا ساعت فوق‌العاده تو یه ساعته. تازه بندشم خیلی راحت عوض میشه، پس میتونی این ساعتو با هر لباس و روحیه‌ای ست کنی. رِورسو تریبیوت کرونوگراف همه اون چیزایی که عاشق JLC هستم رو تو خودش داره.

قاب برگشت‌پذیرش و طراحی کلاسیک آرت دکو، نشون دهنده هویت این برنده و یه جورایی یادآور گذشتشه. اما همه چیزای دیگش، به آینده نگاه داره. کرونوگرافش با کالیبر 860 کار می‌کنه، که ظاهر اسکلتونیش خیلی به چشم میاد. این موتور که خود ژِیگِر-لِکولتر ساخته، یه شمارنده 30 دقیقه‌ای رتروگراد داره، یه ویژگی خیلی خاص. در عین حال، خیلی دقت شده که قسمتای اصلی موتور دیده بشه. مثلاً چرخ ستونی که مکانیزم کرونوگراف رو کنترل می‌کنه، کاملاً مشخصه. معلومه که به پرداختکاری ساعت هم خیلی توجه شده. لبه‌ها همه‌شون پخ شدن و نوارهای معروف ژنو هم روی پل‌ها دیده میشن. به نظر من، رِورسو تریبیوت کرونوگراف نه تنها یه شاهکار فنیه، بلکه یه ادای احترام به تاریخ غنی این برنده. خیلی ماهرانه، ظرافت اسپرت رو با بالاترین سطح هنر ساعت‌سازی ترکیب کرده. مدل استیلش هم برای استفاده روزمره و هر مناسبتی عالیه.

یه ساعت جون‌سخت برای هر روز لازم دارم

انتخاب ساعت «کارت شانس» خیلی سخت‌تر از انتخاب برند ساعت برای یه عمر بود. فکر اینکه یه دیتونا استیو مک‌کوئین از رولکس، یا یه پتک فیلیپ ورلد تایم انتخاب کنم، خیلی وسوسه‌انگیزه. اما باید اعتراف کنم، ساعت کارت شانس من احتمالاً یه کاسیو جی-شاک میشه. شاید بپرسین چرا یه ساعتی رو انتخاب کردم که تو دسته ساعتای لوکس نیست.

آخرش میگن هر چی بیشتر تو دنیای ساعتای لوکس بمونی، سلیقه‌ت عجیب‌تر میشه دیگه. قبول دارم: من واقعاً ساعتای عجیب غریب رو دوست دارم. اما هر چی بیشتر تو دنیای ساعتای لوکس میمونم، بیشتر قدر یه ساعت کوارتز ساده و مقاوم رو میدونم. برای همین تو کلکسیون ایده‌آلم، یه ساعتی هم هست که لازم نباشه مرتب سرویس بشه و فقط هر چند وقت یه بار باتریش عوض شه. چون من هیچوقت بدون ساعت از خونه بیرون نمیرم. در عین حال، خیلی وقتا هم هست که دلم نمیخواد با یه ساعت مکانیکی بیرون برم. چه موقع ورزش کردن، چه موقع بازی با سگم، یه جی-شاک تو لحظه‌هایی که مقاومت مهم‌ترین چیزه، همراهمه. و خیلی خوشحالم که وقتی فقط میخوام بدون دغدغه یه ساعت دستم کنم، اون رو دارم. و بیایید رو راست باشیم، این ساعت یه حس و حال خاص و طرفدارای پروپاقرصی داره که هیچ ساعت دیگه‌ای نداره!