آیا گلف‌بازان ساعت به دستان خود می‌بندند؟

مشکلات استفاده از ساعت مچی در هنگام بازی گلف

مطمئناً هیچ قانونی وجود ندارد که گلف‌بازان را مجبور کند بدون بستن ساعت مچی بازی کنند؛ اما من فهمیده‌ام که بیشتر گلف‌بازان حرفه‌ای و جدی هنگام بازی ساعت به دستان خود نمی‌بندند. چند تا از دلایل این کار به نظر بدیهی است، اما برخی دیگر از آن‌ها بیشتر به سلیقه شخصی مربوط می‌شود.

• تأثیر شدید ضربه‌هایی که به گلف وارد می‌شود، به بازوان و متعاقب آن، به ساعت شما شوک وارد می‌کند.
• موتور ساعت‌های مچی رسمی به‌طرز حیرت‌آوری آسیب‌پذیر هستند و (در مقایسه با ساعت‌های مچی ورزشی یا تاکتیکی) این قابلیت را دارند که آسیب ببینند.
• اضافه وزن بسیار کم ساعت روی مچ دستان شما می‌تواند نوسانات طبیعی شما را از حالت تعادل خارج کند.
• اگر ساعت به مچ دستتان می‌بندید، از بندهای چرمی استفاده نکنید (عرق این بندهای چرمی را خراب می‌کنند یا اینکه باعث می‌شوند بوی بدی داشته باشند).

اولین دلیل برای اینکه ساعت‌تان را در خانه (یا حداقل، در کیف‌تان) بگذارید و آن را بیرون نیاورید، احتمالا آسیب رساندن به آن است.

گلف اصلا یک ورزش برخوردی نیست؛ اما این بدان معنا نیست که وقتی مشغول ضربه زدن به گوی‌ها هستید، اصلا احتمال خراشیدن شدن یا آسیب دیدن ساعت‌ها وجود ندارد.

علاوه بر این، نوسانات سخت و لرزش‌های ناگهانی بر مکانیسم‌های داخل ساعت تأثیر می‌گذارند. اگر شما هم مانند من ساعتی شیک و ارزشمند دارید، شاید بهتر باشد ساعتی ضدضربه باشد.

بیشتر گلف‌بازان می‌گویند وزن ساعت (یا حتی یک حلقه عروسی) بر ضربه‌های آن‌ها تأثیر می‌گذارد. من در گذشته عادت داشتم همیشه ساعتم را به مچم ببندم و آنقدر عادتم عمیق و دیرینه بود که هیچوقت به آن فکر هم نمی‌کردم. اما این یک اصل اولیه در فیزیک است که وزن اضافی روی مچ دست باعث کاهش سرعت نوسان در شما و ضربه زدن می‌شود.

حتی اگر شما هم مثل من تفریحی گلف بازی می‌کنید، دلیل خوب دیگری هم وجود دارد که بدون ساعت به گوی‌ها ضربه بزنید: گلف‌بازی چیزی جز لذت بردن از بازی و فاصله گرفتن از هیاهوی جهان نیست. چرا باید این ابزار یادآوری مداوم زمان و مسئولیت‌ها را همچنان دور مچ‌تان ببندید؟ چند ساعتی را از آفتاب لذت ببرید، دور از تیک‌وتاک‌های پشت سر هم.

من هرگز درباره اکسسوری‌های خودم در زمان گلف فکر نمی‌کردم. به طور کلی، مطمئن شده‌ام که باید کفش و شلوار راحتی داشته باشم که انعطاف‌پذیری لازم را به من بدهند.

در مواقع دیگر، معمولاً فقط هر پیراهنی را دارم با شتاب به تن می‌کنم و به سمت زمین بازی می‌روم. اما در شنبه گذشته، همانطور که در حال دویدن در زمین گلف بودم و درست در همان حین که مشغول ضربه زدن بودم، متوجه شدم که ساعتم را نبسته‌ام.

من هرگز بدون ساعتم جایی نمی‌روم. ساعت من یک ساعت Zenith Defy Classic و یکی از گران‌ترین دارایی‌هایم است. وقتی بدون ساعتم بازی کردم، ناگهان احساس برهنگی کامل به من دست داد. همین زمان بود که به اطرافم نگریستم و دریافتم که بیشتر دوستان گلف‌بازم در آن محدوده ساعت نداشتند.

این موضوع باعث حیرتم شد: آیا حرفه‌ای‌ها هنگام گلف‌بازی ساعت به دست می‌بندند؟

مد در زمین گلف

بگذارید صحنه را کامل تعریف کنم. آخر هفته گذشته، هیچ کار مهمی در فهرست کارهایم نداشتم و هیچ برنامه‌ای با دوستانم نریخته بودم. روز شنبه، چند ساعت به زمین گلف رفتم تا کمی روی ضربه‌هایم تمرین کنم. روز بعد، یک تورنمنت گلف را از روی نیمکت تماشا کردم. به عبارت دیگر، آن تعطیلات آخر هفته بسیار به من خوش گذشت.

آن یکشنبه، همانطور که در حال تماشای گلف بودم، فکری وسواس‌گونه آزارم می‌داد: چه کسی در آن تورنمنت ساعت بسته و چه کسی ساعت نبسته است؟ چیزی که می‌توانم بگویم این است که ظاهرا بیشتر آن‌ها ساعت نداشتند؛ اما عده‌ای بودند که قطعا ساعت به مچ‌هایشان بسته بودند. این موضوع من را به شدت حیران کرده بود. آیا در خانه گذاشتن ساعت فایده‌ای هم دارد؟

تأثیر ساعت روی بازی گلف من

باید اعتراف کنم که گلف من هنوز به کمی کار احتیاج دارد، یا شاید هم خیلی کار. من آن کسی نیستم که شما بتوانید گلف‌بازی مجرب بنامیدش؛ اما از ورزش لذت می‌برم و خارج شدن از خانه در یک روز آفتابی و کمی تحرک داشتن را کاری بسیار آرامش‌بخش می‌دانم.

ضربه‌هایم همچنان در حال قوی‌تر و دقیق‌تر شدن هستند، اما هنوز هم نقاط ضعفی در بازی‌ام دارم، به‌خصوص وقتی که پای صحبت از بازی روی چمن به میان می‌آید.

شنبه گذشته، به محض اینکه فهمیدم که ساعتم را نبسته‌ام، این موضوع تمام فکرم را مشغول کرد. آیا بدون وزن اضافی دستانم را رهاتر تکان می‌دادم؟ آیا آنقدر به استفاده از ساعت مچی عادت کرده بودم که به طور طبیعی، تکان‌ها و لرزش‌هایم را با آن سازگار کرده بودم؟ آیا بستن ساعت تأثیری قابل اندازه‌گیری دارد؟

باید از این موضوع سر در می‌آوردم، پس شروع تحقیق درباره آن کردم.

گلف‌بازان حرفه‌ای و ساعت‌های آن‌ها

اولین چیزی که کشف کردم این بود که گلف‌بازان حرفه‌ای آشکارا عاشق ساعت‌های لوکس هستند. فرقی نمی‌کند که این فیل میکلسون، اسطوره همیشگی گلف، باشد که به عنوان سفیر برند رولکس فعالیت می‌کند (او جزئی از Rolex Cellini Danaos است) یا نام ستاره‌های جدیدتر این رشته ورزشی مانند بوبا واتسون و برند Richard Mille RM038 در میان باشد. در هر حال، حرفه‌ای‌ها از ساعت‌های پیچیده‌تر لذت می‌برند.

همانطور که شاید انتظارش را داشته باشید، ساعتی که بوبا واتسون استفاده می‌کند ساعتی سبک است که از نوسان‌های ریز دستانش ممانعت به عمل نمی‌آورد. این ساعت طراحی بسیار جالبی نیز دارد؛ اما قیمت گرانی روی آن درج شده است که به احتمال زیاد، کریسمس امسال در فهرست خرید خیلی‌ها نخواهد بود.

جای شگفتی نیست که بیشتر ستاره‌های PGA به سمت ساعت‌های رولکس گرایش پیدا می‌کنند. رولکس یکی از مشهورترین نام‌های بازار ساعت‌های لوکس است و اگر در لیگ برتر رشته ورزشی خود بازی می‌کنید، حتما برای تحت‌تاثیر قرار دادن دیگران از آن استفاده خواهید کرد. این موضوع باعث شده است که رولکس ساعتی برای هر سبکی داشته باشد.

بنابراین، اگر بدانید که برند امگا ساعت رسمی PGA است، شاید شما هم مانند من شگفت‌زده شوید. ساعت‌های امگا به اندازه ساعت‌های رولکس از شهرت بهره نبرده است، اما هر فرد صاحب‌نظری در صنعت ساعت مچی این ساعت سوئیسی را به عنوان یکی از بهترین‌های جهان معرفی می‌کند. این ساعت‌ها هم از لحاظ کیفیت و هم از لحاظ سبک پرطرفدارند.

نتیجه آن شد که این همکاری با PGA به تولید Omega Seamaster Aqua Terra Golf Edition انجامید. این مجموعه دو ساعت دارد: ساعت «Green for Garcia» که به سرجیو، برنده ژاکت سبز در بازی‌های مستر ۲۰۱۷، اختصاص داده شده بود و ساعت «Worn by Rory» که به افتخار روی روری مک‌ایلروی تولید شده‌اند. این ساعت‌ها یک بند ناتوی راه‌راه نارنجی و مشکی دارند و اسپورت هستند.

با وجود این رابطه نزدیک بین بازی گلف و ساعت‌های لوکس، بیشتر گلف‌بازان حرفه‌ای در هنگام بازی ساعت‌هایشان را از دستان‌شان باز می‌کنند. بوبا واتسون، که پیش از این نامش برده شد، استثنایی توجه‌برانگیز از این قاعده است. اما، به طور کلی، حرفه‌ای بدون هیچگونه زیورآلاتی بازی می‌کنند. چرا؟

متنی که در ادامه می‌آید، بخشی از مصاحبه‌ای با گریگ نورمن درباره ساعت‌هایی است که او در هنگام گلف حرفه‌ای به همراه دارد. اگر گلف بازی می‌کنید، فکر می‌کنم وی را بشناسید و با توجه به سن‌تان، شاید یادتان بیاید که بازی‌های او را تماشا کرده‌اید، شاید هم خیر. در دهه‌های 1980 و 199۰، نورمن به مدت 331 هفته گلف‌باز شماره یک جهان بود.

نورمن در واقع یکی از اولین گلف‌بازان حرفه‌ای بود که با ساعت مچی بازی کرد. او نظرهای جالبی درباره این کار داشت، شامل اینکه چرا یک ساعت خاص را برای بازی انتخاب می‌کند، زیرا آن برند خاص نور آفتاب بعدازظهر را زیاد منعکس نمی‌کند. او، همچنین، کمی هم درباره چگونگی تاثیرگذاری و عملکرد وزن روی مچ دستش صحبت می‌کند. در طول سال‌ها، نورمن قراردادهای اسپانسرشیپ متعددی را با برندهای مطرح ساعت، از جمله ابل، رولکس و امگا، امضا کرد.

ساعت‌های خوب برای گلف‌بازان

بعد از همه این حرف‌ها، اطمینان دارم که تعداد گلف‌بازانی که هنوز هم روی استفاده از ساعت در زمین بازی اصرار می‌کنند، کم نیست. من متوجه شده‌ام که بدون ساعتم سردرگم هستم. برای افراد این چنینی، حق انتخاب‌های خوب و سبک‌وزنی وجود دارند که روی بازی شما تأثیر نمی‌گذارند.

اصلا نترسید؛ چون ساعت‌های سبک و بسیار زیادی وجود دارند که لازم نباشد به حرف‌های گذشته فکر کنیم. وقتی پای صحبت از جنس و مواد اولیه در میان باشد، می‌توان به این نکته اشاره کرد که ساعت‌های جنس تیتانیوم یا آلومینیوم آنقدر سنگین نیستند که شما را زیادی به پایین بکشند.

شرکت Suunto یک نسخه آلومینیومی از ساعت Core خود ساخته‌اند که بسیار شیک هستند و هزاران ویژگی مانند ارتفاع‌سنج و قطب‌نما دارند. این ساعت‌ها ارزش یک بار دیدن را دارند.

البته، تیتانیوم، با توجه به بودجه من، بهترین گزینه است. این ماده استحکام فولاد ضدخش را دارد و هیچ وزنی ندارد. ساعت ذنیت من از جنس تیتانیوم است، اما برندهای سیکو و سیتیزن هم ساعت‌های تیتانیوم زیبایی تولید می‌کنند.

ساعت Seiko Men’s SGG711 Titanium به همراه یک جعبه تیتانیوم 37 میلی‌متری کلاسیک با شیشه هاردلکس و با صفحه روز / تاریخ به بازار عرضه شد. علاوه بر این، این ساعت‌ها، به‌ویژه با توجه به تیتانیوم و ساخت کلی و موتور کوارتز ژاپنی، ساعت‌هایی بسیار مقرون‌به‌صرفه هستند.

اگر کمی بودجه بیشتری برای خرید ساعت دارید، نسخه ارتقاءیافته ساعت پیشین مدل Citizen Men’s Eco-Drive Titanium Perpetual Chrono است. این ساعت یک تقویم نامحدود، پنج منطقه زمانی کنترل‌شده به‌وسیله امواج رادیویی و کدهای شهری است که روی صفحه شماره‌گیری ضمیمه آن نشان داده می‌شود. مقاومت این ساعت در برابر آب برابر با 200 متر (660 فوت) است و به همین خاطر، ساعت امتیاز بالایی دریافت کرده است. صرف‌نظر از همه این ویژگی‌ها، این ساعت مچی نقره‌ای رنگ با تاچیمترهای سیاه ساعتی بسیار ظریف و شیک برای فعالیت‌های بیرون از زمین گلف است و حتی برای خبره‌ها و متخصصان پرقدرت وال‌استریت هم می‌تواند ساعت تجاری عالی باشد.

افزون بر این، این ساعت یک صفحه عقربه یاقوتی و آنتی‌رفلکس دارد که به عنوان یکی از مقاوم‌ترین مواد ضدخش موجود در دنیا شناخته می‌شود.

اگر هنوز اولویتی بین ساعت آنالوگ و ساعت باتری‌کوارتزی قائل نیستید، باید توجه شما را به این نکته جلب کنم که ساعت نوع دوم ساعت سبک‌تری است؛ زیرا این نوع ساعت‌ها به مکانیک داخلی کمتری احتیاج دارند.

در نهایت، اینگونه می‌توان نتیجه‌گیری کرد که اگر عاشق ساعت مچی و بازی گلف هستید، دلیلی وجود ندارد که نتوانید هر دو را همزمان داشته باشید.

شخصا، فکر می‌کنم چند جلسه بعدی داخل زمین بازی را با دست خالی و بدون ساعت بروم، اما اگر متوجه تفاوت بارزی در بازی‌ام نشوم، به احتمال زیاد باز هم به روال سابقم مبنی‌بر استفاده از ساعت ذنیت خودم بازخواهم گشت. چه حرف دیگری می‌توانم بگویم، من بنده عادت هستم. گلف خوش بگذرد!