آیا خلاقیت در طراحی ساعت‌های مچی قربانی استانداردها می‌شود؟

مد در طول زمان چرخه‌ای تکراری دارد و این چیزی است که همه ما می‌دانیم. در حدود ۱۰۰ سالی که ساعت‌های مچی به انتخاب اصلی مردم برای زمان‌سنجی تبدیل شده‌اند، اندازه قاب ساعت‌ها همواره در نوسان بوده است.

ما شاهد ساعت‌های ظریف و کوچک سبک “آرت دکو” در دهه‌های ۲۰ و ۳۰ میلادی بودیم، که پس از جنگ جهانی دوم جای خود را به ساعت‌های بزرگ‌تر اما همچنان شیک و تصفیه‌شده دادند. در دهه‌های ۵۰ و ۶۰ میلادی، ساعت‌های غواصی بسیار محبوب بودند، پیش از آنکه ساعت‌های دیجیتال کوارتزی تا پایان قرن جای آن‌ها را بگیرند.

با آغاز مجدد محبوبیت ساعت‌های مکانیکی، دیدن کرنوگراف‌های ۴۶ میلی‌متری و ساعت‌های مجلسی ۴۲ میلی‌متری در کنار قطعات کلکسیونی قدیمی که ارزش آن‌ها در حال افزایش بود (اگرچه اندازه آن‌ها نه)، امری غیرعادی نبود. اما سؤال من این است: با بازگشت اندازه قاب ساعت‌ها به ابعاد کوچک‌تر، آیا هنوز فضایی برای خلاقیت کامل باقی مانده است؟

واضح بگویم، من کاملاً موافق کوچک‌تر شدن ساعت‌ها هستم. حتی ساعت‌های ۳۴ میلی‌متری را روی مچ دست خود “بزرگ” می‌دانم و هیچ مشکلی با پوشیدن چیزی کاملاً ریز و کوچک ندارم.

اما پس از بررسی مدل‌های جدید ساعت در چهار سال گذشته، نمی‌توانم از توجه به یک الگوی نوظهور چشم‌پوشی کنم. تقریباً هر مدل جدیدی که عرضه می‌شود، مگر اینکه دارای پیچیدگی‌های بسیار خاصی باشد، به نظر می‌رسد از مجموعه‌ای ثابت از نسبت‌ها پیروی می‌کند.

تقریباً به نظر می‌رسد که نسبت ثابتی برای قطر به فاصله لبه تا لبه (lug-to-lug) وجود دارد که بین تولیدکنندگان دست‌به‌دست می‌شود و فقط کمی امکان تغییر در آن داده شده است. اگرچه مطمئنم این موضوع واقعیت ندارد، اما حدس می‌زنم دلیل این تصور را می‌دانم.

ما در عصر دیجیتال زندگی می‌کنیم، نه تنها اطلاعات می‌توانند به سرعت در سراسر جهان منتشر شوند، بلکه نظرات مردم نیز به همین شکل. آنچه ممکن است آموزشی تلقی شود، به راحتی می‌تواند ذهنی باشد و این چیزی است که در دنیای ساعت‌ها و مد بسیار اتفاق می‌افتد.

روندها می‌توانند به عنوان حقایق ابدی ارائه شوند و مردم ممکن است برای اینکه احساس درستی داشته باشند، حقایق را نادیده بگیرند. وقتی صحبت از اندازه ساعت مچی به میان می‌آید، حجم عظیمی از اطلاعات در دسترس است. پلتفرم‌هایی مانند اینستاگرام، ردیت و فیس‌بوک با تصاویر مچ دست و ساعت‌های مختلف پر شده‌اند که به هر کسی اجازه می‌دهند تا هر میلی‌متر فلز روی ساعت و پوست روی مچ دست شما را موشکافی کند.

قطعاً مهم است که هندسه مچ دست خود را برای بهترین تناسب ممکن درک کنید، با این حال، احتمالاً مهم نیست که ساعت مورد نظر شما یک میلی‌متر “lug-to-lug” طولانی‌تر از آن چیزی باشد که فکر می‌کنید می‌توانید تحمل کنید.

اکنون، به نظر می‌رسد هر ساعتی با قطر بیش از ۴۲ میلی‌متر یا طول “lug-to-lug” بیش از ۴۹ میلی‌متر، توسط بسیاری از علاقه‌مندان به دلیل “بیش از حد بزرگ بودن” مورد انتقاد قرار می‌گیرد. در عین حال، هر چیزی کمتر از ۳۶ میلی‌متر عمدتاً یک “ساعت زنانه” محسوب می‌شود و برندها به این نکته توجه کرده‌اند.

البته، آن‌ها لزوماً مقید به جامعه ساعت‌بازان نیستند، با توجه به اینکه اکثریت قریب به اتفاق فروش آن‌ها به افرادی است که به این مسائل به این عمق فکر نمی‌کنند، اما آن‌ها این موضوع را در نظر می‌گیرند.

این امر از طریق عرضه‌های جدید مشهود است؛ اکثر آن‌ها جرأت نمی‌کنند از حباب ابعاد ۳۸ تا ۴۱ میلی‌متر برای قطر و ۴۵ تا ۴۸ میلی‌متر برای “lug-to-lug” خارج شوند. این ابعادی است که من بارها و بارها می‌بینم و فکر می‌کنم به یک محدودیت تبدیل شده است.

قصد ندارم اغراق کنم، اما وقتی “قوانین” طراحی ساعت مچی به قدری خاص و سخت‌گیرانه می‌شوند که اندازه‌گیری‌ها را تا یک میلی‌متر نیز دیکته می‌کنند، این نشان‌دهنده فضایی از ترس است. شرکت‌ها مسلماً نمی‌خواهند ساعتی را عرضه کنند که مورد نفرت قرار گیرد، مگر اینکه یکی از آن برندهای فوق لوکس باشند که نیازی به محبوبیت جهانی ندارند.

اگر آن‌ها برای عرضه چیزی خارج از “حباب اندازه” بیش از حد ترس داشته باشند، احتمالاً از پذیرش انواع دیگر ریسک‌های طراحی نیز می‌ترسند. همانند تمام تحولات هنری، ریسک‌پذیری جوهره اصلی است.

به تمام آن ساعت‌های ۵۰ میلی‌متری اینویکتا فکر کنید که ما عاشق مسخره کردنشان هستیم. آن‌ها این ساعت‌ها را می‌سازند چون مردم آن‌ها را می‌خرند. آیا می‌توانید تصور کنید یک ریزبرند مانند “زلوس” با این همه فلز برای کار، چقدر می‌تواند خلاق باشد؟ یا چطور است مسیر دیگری را در پیش بگیریم؟ یک رولکس ۱۹۰۸ با اندازه ۳۲ میلی‌متری چقدر می‌تواند شیک و باوقار به نظر برسد.

اگرچه این موضوع در میان محصولات جدید به راحتی قابل مشاهده است، اما هر برندی به این استاندارد جدید اندازه‌گیری پایبند نیست. تگ هویر اخیراً مجموعه‌ای از ساعت‌های غواصی با انرژی خورشیدی در اندازه ۳۴ میلی‌متر عرضه کرده است و برخی از آن‌ها بخش زیادی از ویژگی‌های مردانه خود را حفظ کرده‌اند.

حتی ممکن است من در حال ترکیب کمبود کلی خلاقیت در میان برندها با همزمانی اندازه‌های مشابه قاب ساعت باشم، اما با توجه به میزان آزمایشاتی که در حال حاضر با صفحه‌نمایش ساعت‌ها اتفاق می‌افتد، باید باور کنم که ارتباطی وجود دارد.

امیدواریم کسی با چیزی تازه و جسورانه ظاهر شود که علاقه‌مندان به ساعت مچی را از منطقه راحتی خود خارج کند، اما رها کردن عادت‌های این‌چنین گسترده، دشوار است.

امیدواریم این مطلب برای شما مفید بوده باشد. برای مشاهده و بررسی جدیدترین مدل‌های ساعت‌های مچی، شما را به بازدید از مجموعه بی‌نظیر ما در فروشگاه اینترنتی اشرافی دعوت می‌کنیم. برای یک انتخاب هوشمندانه و دریافت مشاوره فوری، دستیار هوشمند اشرافی همیشه آماده پاسخگویی به سوالات شماست.