تاریخچه و بررسی برند IWC شافهاوزن: سفری در تاریخ مهندسی آمریکایی و هنر ساعت‌سازی سوئیس

در نزدیکی شهر شافهاوزن، جایی که آب‌های خروشان رود راین با قدرتی وصف‌ناپذیر بر صخره‌های غول‌پیکر فرود می‌آیند، داستانی بیش از ۱۵۰ سال پیش آغاز شد که هنوز هم در حال نگارش است. این داستان، روایتگر تولد یکی از منحصربه‌فردترین برندهای ساعت‌سازی جهان، یعنی آی‌دبلیوسی (IWC) است. آی‌دبلیوسی شافهاوزن صرفاً یک تولیدکننده ساعت لوکس نیست؛ بلکه نمادی از یک رویای جسورانه است که مهندسی پیشرفته آمریکایی را با هنر و مهارت بی‌بدیل ساعت‌سازان سوئیسی در هم آمیخت.

این برند از همان ابتدا با هدف بنیان‌گذار خود، فلورنتین آریوستو جونز، مسیری متفاوت را در پیش گرفت. او به دنبال تلفیق روش‌های تولید صنعتی و متمرکز آمریکا با دقت و ظرافت کار دست صنعتگران سوئیسی بود تا ساعت‌هایی با بالاترین کیفیت برای بازار zahtemand آمریکا تولید کند. در این مقاله جامع، ما شما را به سفری در تاریخ این برند شگفت‌انگیز دعوت می‌کنیم؛ از کارگاه‌های اولیه که با قدرت آب راین کار می‌کردند تا کلکسیون‌های افسانه‌ای که آسمان، اقیانوس و زمان را تسخیر کرده‌اند. با ما همراه باشید تا دریابیم چرا نام IWC شافهاوزن همواره با نوآوری، کیفیت و مهندسی ناب گره خورده است.

یک رویای آمریکایی در کنار آبشار راین: تولد IWC

پیدایش IWC برخلاف بسیاری از برندهای سوئیسی، نتیجه یک سنت خانوادگی دیرینه نبود. این برند از ذهن خلاق و روح ماجراجوی یک مهندس آمریکایی متولد شد که هزاران کیلومتر دورتر از وطن، به دنبال تحقق چشم‌انداز خود بود. این بخش، داستان تولد یک ایده انقلابی در قلب اروپاست.

فلورنتین آریوستو جونز، مهندس پیشرو از بوستون

داستان آی‌دبلیوسی شافهاوزن در سال ۱۸۶۸، نه در دره‌های آرام ساعت‌سازی سوئیس، بلکه در ذهن یک مهندس جوان و بلندپرواز آمریکایی آغاز شد. فلورنتین آریوستو جونز در سن ۲۷ سالگی، پیش از این معاون و مدیر شرکت معتبر E. Howard Watch and Clock Co در بوستون بود. در زمانی که بسیاری از جوانان آمریکایی به دنبال شانس خود در غرب وحشی بودند، جونز مسیری معکوس را در پیش گرفت و به قلب اروپا سفر کرد.

چشم‌انداز او کاملاً واضح و در عین حال جسورانه بود؛ او قصد داشت با بهره‌گیری از تکنولوژی مدرن و روش‌های تولید صنعتی آمریکا، ساعت‌های جیبی با کیفیتی استثنایی برای بازار کشورش تولید کند. برای این منظور، او به مهارت و دانش بی‌نظیر ساعت‌سازان سوئیسی نیاز داشت، اما طرح تجاری او با شک و تردید شدید در مراکز سنتی ساعت‌سازی مانند ژنو مواجه شد. روحیه پیشگام و ماجراجوی جونز اما، او را از تسلیم شدن باز داشت و به سمت مقصدی غیرمنتظره هدایت کرد.

چرا شافهاوزن؟ قدرت راین و نبوغ هاینریش موزر

در اواسط قرن نوزدهم، شهر شافهاوزن در شمال سوئیس با خطر جدی عقب ماندن از موج انقلاب صنعتی روبرو بود. در همین زمان، یک صنعتگر و ساعت‌ساز دوراندیش به نام هاینریش موزر، با ساخت اولین نیروگاه هیدروالکتریک منطقه، مسیر صنعتی شدن شافهاوزن را هموار کرد. این اقدام هوشمندانه، زمینه را برای یک ملاقات تاریخی فراهم نمود.

ملاقات جونز با هاینریش موزر در لولوکل، نقطه عطفی در تاریخ IWC بود. موزر که به شدت تحت تأثیر برنامه‌های جونز قرار گرفته بود، از او برای تأسیس کارخانه‌اش در شافهاوزن حمایت کرد. این همکاری، منجر به تأسیس تنها کارخانه ساعت‌سازی در شمال شرقی سوئیس در سال ۱۸۶۸ شد که از نیروی قدرتمند برق‌آبی رود راین برای به حرکت درآوردن ماشین‌آلات مدرن خود بهره می‌برد.

سال‌های اولیه، چالش‌ها و ورشکستگی

در سال ۱۸۷۵، کارخانه جدید IWC با طراحی G. Meyer و با ظرفیت اولیه نزدیک به ۲۰۰ نفر رسماً افتتاح شد؛ فضایی که می‌توانست تا ۳۰۰ نیروی کار را در خود جای دهد. با این حال، رویای آمریکایی جونز با موانع سختی روبرو شد. تعرفه‌های سنگین واردات به آمریکا، مشکلات مالی و چالش‌های فنی در ماشین‌آلات، فروش ساعت‌ها را با مشکل مواجه کرد.

فشارهای مالی و اتهامات سهامداران مبنی بر اینکه شرکت در آستانه فروپاشی قرار دارد، جونز را به دردسر انداخت. تلاش‌های او برای یافتن سرمایه‌گذاران جدید بی‌نتیجه ماند و شرکت در نهایت اعلام ورشکستگی کرد. این شکست تلخ، فلورنتین آریوستو جونز را مجبور کرد تا کنترل شرکتی را که با شور و اشتیاق بنا نهاده بود، واگذار کند و به آمریکا بازگردد.

عصری جدید تحت مدیریت خانواده راشنباخ و نوآوری‌های کلیدی

پس از دوران پر فراز و نشیب بنیان‌گذار، IWC وارد مرحله جدیدی از ثبات و رشد شد. مالکیت شرکت به دست خانواده‌ای صنعتگر از خود شافهاوزن افتاد که نه تنها شرکت را از بحران نجات دادند، بلکه پایه‌های فلسفه و کیفیت آن را برای بیش از یک قرن محکم کردند. این دوران، سرآغاز نوآوری‌هایی بود که نام IWC را در تاریخ ساعت‌سازی جاودانه ساخت.

خانواده راشنباخ: چهار نسل تعهد به کیفیت

در ۱۷ فوریه ۱۸۸۰، یوهانس راشنباخ-فوگل، یکی از سهامداران و تولیدکنندگان ماشین‌آلات از شافهاوزن، شرکت را خریداری کرد و عصر جدیدی را برای IWC رقم زد. این خرید، آغازگر دوره‌ای از مالکیت خانوادگی بود که توسط چهار نسل از خانواده راشنباخ ادامه یافت. پس از مرگ زودهنگام یوهانس، پسرش مسئولیت را بر عهده گرفت و آن را با موفقیت اداره کرد.

پس از او، ارنست یاکوب هومبرگر، داماد خانواده، هدایت کارخانه را در یکی از پرآشوب‌ترین دوران تاریخ اروپا بر عهده گرفت. او نه تنها شرکت را با موفقیت از بحران‌های اقتصادی و جنگ‌های جهانی عبور داد، بلکه با تأسیس نهادهای رفاهی برای کارمندان، حس تعهد و وفاداری را در شرکت تقویت کرد. این میراث خانوادگی تا سال ۱۹۸۶ با مدیریت هانس هومبرگر ادامه یافت و پایه‌های IWC را به عنوان یک تولیدکننده استوار و باکیفیت تثبیت کرد.

Probus Scafusia: تولد یک شعار نمادین

در سال ۱۹۰۳، IWC شعار رسمی خود را که چکیده‌ای از تمام ارزش‌هایش بود، معرفی کرد: “Probus Scafusia”. این عبارت لاتین به معنای “صنعتگری خوب و استوار از شافهاوزن” است. این شعار، فراتر از یک جمله تبلیغاتی، به بیانیه‌ای از تعهد برند به بالاترین سطح از کیفیت، دقت و دوام تبدیل شد.

“Probus Scafusia” تضمینی بود که هر ساعتی که از کارخانه شافهاوزن خارج می‌شود، حاصل بهترین مهندسی، بهترین مواد و دقیق‌ترین فرآیندهای تولید است. این فلسفه تا به امروز در تار و پود تمام محصولات IWC تنیده شده و به مشتریان اطمینان می‌دهد که صاحب یک قطعه مهندسی بی‌نقص و ماندگار هستند. این شعار، مهر تأییدی بر هویت منحصربه‌فرد برند است.

اولین ساعت دیجیتال جهان: نوآوری پال‌وبر (Pallweber)

روحیه پیشگام IWC تنها به روش‌های تولید محدود نمی‌شد و خیلی زود خود را در محصولاتش نیز نشان داد. در سال ۱۸۸۵، این شرکت با معرفی اولین ساعت جیبی با نمایشگر دیجیتال، دنیای ساعت‌سازی را شگفت‌زده کرد. این ساعت که بر اساس پتنتی از یک مخترع اتریشی به نام پال‌وبر ساخته شده بود، ساعت و دقیقه را به جای عقربه‌ها، با اعداد نمایش می‌داد.

اگرچه این طراحی نوآورانه در آن زمان نتوانست به طور کامل جایگزین نمایشگرهای آنالوگ سنتی شود، اما به وضوح نشان‌دهنده جسارت و تفکر آینده‌نگر IWC بود. این اقدام، ثابت کرد که برند همواره در جستجوی راه‌های جدید برای بهبود تجربه سنجش زمان است. ساعت پال‌وبر به عنوان یکی از اولین نمونه‌های تفکر غیرمتعارف در صنعت، جایگاه ویژه‌ای در تاریخ IWC دارد.

ستون‌های IWC: نگاهی عمیق به کلکسیون‌های افسانه‌ای

هر برند بزرگ ساعت‌سازی، با کلکسیون‌هایی شناخته می‌شود که نه تنها در گذر زمان محبوبیت خود را حفظ کرده‌اند، بلکه به بخشی از تاریخ و فرهنگ تبدیل شده‌اند. IWC نیز با خلق مدل‌هایی نمادین که هر کدام داستانی برای گفتن دارند، جایگاه خود را به عنوان یک اسطوره تثبیت کرده است. این بخش به معرفی ستون‌های اصلی این برند، از آسمان‌های بی‌کران تا اعماق اقیانوس‌ها، می‌پردازد.

ساعت‌های خلبانی (Pilot’s Watches): فرمانروایان آسمان

در دهه ۱۹۳۰، همزمان با رشد هیجان‌انگیز صنعت هوانوردی، IWC یکی از مهم‌ترین کلکسیون‌های خود را معرفی کرد. در سال ۱۹۳۶، این شرکت “ساعت ویژه خلبانان” را عرضه کرد که با ویژگی‌هایی مانند صفحه مشکی کاملاً خوانا، اعداد درشت و عقربه‌های شب‌نما، و قفسی از آهن نرم برای محافظت در برابر میدان‌های مغناطیسی کابین، به ابزاری حیاتی برای هوانوردان تبدیل شد. این مدل، سنگ بنای یک میراث باشکوه بود.

در طول جنگ جهانی دوم، IWC یکی از پنج تولیدکننده منتخب برای ساخت ساعت‌های ناوبری B-Uhren برای نیروی هوایی آلمان بود. اما شاید نمادین‌ترین مدل این کلکسیون، Mark XI باشد که پس از جنگ به مدت بیش از ۳۰ سال به عنوان ساعت رسمی خلبانان نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا (RAF) خدمت کرد. امروزه، این میراث با مدل‌های محبوبی مانند Big Pilot با ابهت، سری TOP GUN با فناوری پیشرفته و نسخه‌های شاعرانه آنتوان دو سنت-اگزوپری، با قدرت به حیات خود ادامه می‌دهد.

پورتوگیزر (Portugieser): دقت کرونومتر دریایی بر روی مچ

داستان کلکسیون پورتوگیزر در اواخر دهه ۱۹۳۰ آغاز شد، زمانی که دو تاجر پرتغالی، سفارشی غیرمعمول به IWC دادند. آن‌ها به دنبال ساعت‌های مچی بودند که دقت و خوانایی کرونومترهای دریایی را داشته باشند. برای پاسخ به این درخواست، ساعت‌سازان IWC راهکاری هوشمندانه اندیشیدند: آن‌ها از کالیبرهای دقیق و بزرگ ساعت‌های جیبی خود استفاده کرده و آن‌ها را در قاب‌های ساعت مچی جای دادند.

نتیجه این کار، تولد ساعتی با قاب بزرگ، صفحه‌ای ساده و بسیار خوانا، و دقتی بی‌نظیر بود که به نام “پورتوگیزر” شناخته شد. این کلکسیون که در زمان خود بسیار بزرگ به نظر می‌رسید، امروزه به عنوان یکی از زیباترین و کلاسیک‌ترین ساعت‌های درِس (Dress Watch) در جهان شناخته می‌شود. مدل‌هایی مانند کرنوگراف و تقویم دائمی پورتوگیزر، نمادی از ظرافت، پیچیدگی فنی و طراحی بی‌زمان هستند.

اینجنیور (Ingenieur): ادای احترام به مهندسی و طراحی جرالد جنتا

در سال ۱۹۵۴، IWC با معرفی کلکسیون اینجنیور (Ingenieur)، بار دیگر توانایی مهندسی خود را به نمایش گذاشت. این ساعت برای مهندسان، دانشمندان و تکنسین‌هایی طراحی شده بود که در محیط‌هایی با میدان‌های مغناطیسی قوی کار می‌کردند. نوآوری اصلی آن، یک قفس داخلی از آهن نرم بود که از موتور ساعت در برابر تأثیرات مغناطیسی محافظت می‌کرد و دقت آن را تضمین می‌نمود.

در دهه ۱۹۷۰، این کلکسیون با دستان طراح افسانه‌ای، جرالد جنتا، جانی دوباره گرفت. جنتا با طراحی قاب و بند یکپارچه و زه گرد با پنج پیچ نمادین، ظاهری جسورانه و ماندگار به اینجنیور بخشید که تا به امروز مورد تحسین است. مدل جدید Ingenieur Automatic 40 که در سال ۲۰۲۳ معرفی شد، این میراث طراحی بی‌نظیر را با ارگونومی و فناوری مدرن ترکیب کرده و روح اینجنیور را برای نسل جدید زنده نگه داشته است.

آکواتایمر (Aquatimer): تسخیر اعماق اقیانوس

با افزایش محبوبیت ورزش غواصی در دهه ۱۹۶۰، IWC در سال ۱۹۶۷ با معرفی اولین مدل آکواتایمر (Aquatimer) به دنیای زیر آب قدم گذاشت. این ساعت با مقاومت در برابر فشار آب تا عمق ۲۰۰ متر و یک ویژگی نوآورانه، یعنی زه چرخان داخلی برای تنظیم و خواندن زمان غواصی، به سرعت به ابزاری قابل اعتماد برای غواصان تبدیل شد. این طراحی از آسیب دیدن یا چرخش تصادفی زه در زیر آب جلوگیری می‌کرد.

در دهه ۱۹۸۰، همکاری IWC با طراح مشهور، فردیناند الکساندر پورشه، منجر به خلق مدل افسانه‌ای Ocean 2000 شد. این ساعت که برای غواصان مین‌یاب نیروی دریایی آلمان طراحی شده بود، با بدنه‌ای از تیتانیوم، ساعتی فوق‌العاده مقاوم و ضد مغناطیس بود. امروزه، کلکسیون آکواتایمر با نوآوری‌هایی مانند سیستم تعویض سریع بند، همچنان یکی از پیشرفته‌ترین ساعت‌های غواصی در جهان محسوب می‌شود.

داوینچی (Da Vinci) و پورتوفینو (Portofino): تلفیق هنر و ظرافت بی‌زمان

در کنار کلکسیون‌های ابزاری و اسپرت، IWC همواره در خلق ساعت‌هایی که هنر و ظرافت را به نمایش می‌گذارند نیز سرآمد بوده است. کلکسیون داوینچی (Da Vinci)، ادای احترامی به نبوغ لئوناردو داوینچی و نمادی از پیچیدگی فنی و طراحی هنرمندانه است. مدل تقویم دائمی کرنوگراف داوینچی که در سال ۱۹۸۵ توسط کورت کلاوس طراحی شد، با تنظیمات ساده از طریق دسته کوک، یک انقلاب در دنیای ساعت‌های پیچیده بود.

از سوی دیگر، کلکسیون پورتوفینو (Portofino) با الهام از سبک زندگی آرام و زیبای دهکده‌ای به همین نام در ایتالیا، مظهر ظرافت و طراحی کلاسیک است. این ساعت‌ها با خطوط ساده، قاب‌های گرد و صفحات خوانا، انتخابی ایده‌آل برای کسانی هستند که به دنبال زیبایی بی‌زمان و به دور از هیاهو می‌گردند. پورتوفینو، تجسمی از سادگی لوکس و هنر ساعت‌سازی در خالص‌ترین شکل آن است.

روح ماشین: نوآوری در کالیبر، مواد و پیچیدگی

قلب تپنده هر ساعت IWC، موتور یا کالیبر آن است؛ جایی که روح مهندسی برند به بهترین شکل متجلی می‌شود. IWC همواره مرزهای دانش فنی را جابجا کرده و با ابداع سیستم‌های مکانیکی نوین، پیشگامی در استفاده از مواد پیشرفته و خلق پیچیدگی‌های خیره‌کننده، نام خود را به عنوان یک “برند مهندسی” در دنیای ساعت‌سازی ثبت کرده است.

سیستم پلاتون: انقلابی در کوک اتوماتیک

در اواسط قرن بیستم، آلبرت پلاتون، مدیر فنی افسانه‌ای IWC، یکی از کارآمدترین و بادوام‌ترین سیستم‌های کوک اتوماتیک جهان را اختراع کرد. سیستم کوک پلاتون که در سال ۱۹۵۰ به ثبت رسید، برخلاف سیستم‌های سنتی، از یک بادامک خارج از مرکز و دو پاول (Pawl) برای تبدیل حرکات دوطرفه روتور به انرژی چرخشی برای کوک کردن فنر اصلی استفاده می‌کند. این طراحی هوشمندانه، بسیار کارآمدتر و مقاوم‌تر در برابر ضربه است.

این نوآوری به ساعت‌های IWC اجازه می‌داد تا انرژی را با سرعت بیشتری ذخیره کنند و به ذخیره قدرت‌های طولانی، حتی تا ۷ روز در برخی کالیبرهای مدرن مانند سری ۵۲۰۰۰، دست یابند. سیستم پلاتون تا به امروز یکی از امضاهای فنی IWC باقی مانده و در بسیاری از کالیبرهای این-هاوس این برند، از جمله سری ۸۹۰۰۰، به کار گرفته می‌شود. این سیستم، گواهی بر تعهد IWC به بهبود مستمر اصول بنیادی ساعت‌سازی است.

کیمیاگری در شافهاوزن: پیشگامی در استفاده از تیتانیوم و سرامیک

در اوج بحران کوارتز در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰، زمانی که بسیاری از برندهای سوئیسی در حال ورشکستگی بودند، IWC با تمرکز بر تخصص مهندسی خود، مسیر متفاوتی را در پیش گرفت. این برند با پیشگامی در علم مواد، خود را از رقبا متمایز کرد. در سال ۱۹۷۸، IWC با همکاری پورشه دیزاین، اولین ساعت مچی با بدنه و بند کاملاً از جنس تیتانیوم را تولید کرد که در آن زمان یک دستاورد فنی بزرگ محسوب می‌شد.

این نوآوری‌ها ادامه یافت و IWC به یکی از اولین برندهایی تبدیل شد که از سرامیک زیرکونیوم اکسید، ماده‌ای فوق‌العاده سخت و مقاوم در برابر خراش، در ساخت قاب ساعت استفاده کرد. این تخصص در مواد، اخیراً به خلق ماده انحصاری Ceratanium® منجر شده است. این ماده انقلابی، سبکی و استحکام تیتانیوم را با سختی و مقاومت سرامیک در برابر خراش ترکیب می‌کند و بار دیگر جایگاه IWC را به عنوان یک رهبر در نوآوری مواد تثبیت می‌کند.

هنر پیچیدگی: از Il Destriero Scafusia تا تقویم ابدی

IWC همواره در تولید ساعت‌های بسیار پیچیده (Grande Complications) نیز تبحر داشته است. به مناسبت ۱۲۵ سالگی برند در سال ۱۹۹۳، IWC شاهکاری به نام Il Destriero Scafusia (به معنای اسب جنگی شافهاوزن) را معرفی کرد. این ساعت با ۷۵۰ قطعه، در زمان خود پیچیده‌ترین ساعت مچی مکانیکی جهان بود و شامل توربیون، کرنوگراف دو زمانه (Rattrapante)، تکرارکننده دقیقه و تقویم دائمی می‌شد.

این стремление به سوی پیچیدگی هرگز متوقف نشده است. ساعت Sidérale Scafusia با نمایشگر نقشه آسمان و زمان طلوع و غروب خورشید، نمونه دیگری از این مهارت است. اخیراً نیز مدل Portugieser Eternal Calendar با نوآوری خیره‌کننده خود، تقویم دائمی را بازتعریف کرده است. این ساعت نه تنها قوانین سال کبیسه را به درستی محاسبه می‌کند، بلکه نمایشگر فاز ماه آن به قدری دقیق است که تنها پس از ۴۵ میلیون سال، یک روز خطا خواهد داشت.

میراثی از مسئولیت‌پذیری و خدمات: فراتر از یک ساعت

ارزش یک برند لوکس در دنیای امروز، تنها به کیفیت محصولاتش محدود نمی‌شود. IWC با درک این موضوع، تعهد خود را به مسئولیت‌پذیری اجتماعی و زیست‌محیطی، و همچنین ارائه خدمات بی‌نظیر به مشتریان، به بخشی جدایی‌ناپذیر از هویت خود تبدیل کرده است. این رویکرد نشان می‌دهد که خرید یک ساعت IWC، سرمایه‌گذاری بر روی میراثی است که به آینده و به صاحبانش احترام می‌گذارد.

تعهد به سیاره: رتبه اول در گزارش زیست‌محیطی WWF

IWC به خوبی می‌داند که تولید محصولات لوکس و پایدار باید دست در دست هم حرکت کنند. این برند تعهد عمیقی به کاهش اثرات زیست‌محیطی خود، استفاده از منابع پایدار و شفافیت در زنجیره تأمین دارد. این تلاش‌ها از چشم نهادهای بین‌المللی پنهان نمانده است.

در یک گزارش جامع که توسط صندوق جهانی طبیعت (WWF) در سال ۲۰۱۸ منتشر شد، عملکرد زیست‌محیطی ۱۵ ساعت‌ساز برتر سوئیس مورد ارزیابی قرار گرفت. در این گزارش، IWC به عنوان تنها برندی که رتبه “جاه‌طلب” (Ambitious) را کسب کرد، در جایگاه نخست قرار گرفت. این دستاورد، نشان‌دهنده جدیت IWC در مسیر توسعه پایدار و تبدیل شدن به یک الگوی مثبت در صنعت ساعت‌سازی است.

حراج‌های خیریه و حمایت از آینده

مسئولیت‌پذیری IWC فراتر از محیط زیست، به حمایت از جوامع انسانی نیز گسترش یافته است. این برند سابقه‌ای طولانی در همکاری با بنیادهای خیریه و حمایت از پروژه‌های فرهنگی و آموزشی دارد. یکی از برجسته‌ترین این همکاری‌ها، مشارکت با بنیاد آنتوان دو سنت-اگزوپری، نویسنده و خلبان شهیر، است.

IWC به طور منظم نسخه‌های ویژه‌ای از ساعت‌های خلبانی خود را به حراج می‌گذارد و عواید حاصل از آن را به پروژه‌هایی مانند ساخت مدرسه برای کودکان در مناطق محروم اهدا می‌کند. این اقدامات، روح انسانی و ارزش‌های والای برند را به نمایش می‌گذارد و نشان می‌دهد که IWC برای ساختن آینده‌ای بهتر برای نسل‌های بعدی نیز تلاش می‌کند. این تعهد، به هر ساعت IWC معنایی عمیق‌تر می‌بخشد.

شناسنامه هر ساعت: خدمات و آرشیو بی‌نظیر IWC

یکی از ارزشمندترین ویژگی‌های IWC، تعهد آن به میراث خود و مشتریانش است. این شرکت از سال ۱۸۸۵، سوابق دقیق هر ساعتی را که از کارخانه‌اش خارج شده، در آرشیو خود نگهداری می‌کند. این سوابق شامل جزئیات کالیبر، مواد به کار رفته، شماره سریال و تاریخ تحویل به نمایندگی مجاز است.

این آرشیو بی‌نظیر به صاحبان ساعت‌های IWC اجازه می‌دهد تا با پرداخت هزینه‌ای اندک، شناسنامه و اطلاعات دقیق ساعت خود را، حتی اگر ده‌ها سال از عمر آن گذشته باشد، دریافت کنند. علاوه بر این، بخش خدمات پس از فروش IWC قادر به تعمیر و نگهداری از ساعت‌های تمام دوران‌ها از زمان تأسیس شرکت است. این تعهد به ماندگاری، تضمین می‌کند که یک ساعت IWC نه تنها یک کالای لوکس، بلکه یک میراث خانوادگی است که ارزش آن در طول زمان حفظ می‌شود.

نتیجه‌گیری

داستان IWC شافهاوزن، روایتی شگفت‌انگیز از تلاقی جسارت آمریکایی و دقت سوئیسی است. این برند که از یک رویای مهندسی در کنار آبشارهای قدرتمند راین متولد شد، در طول بیش از یک قرن و نیم، همواره به فلسفه بنیان‌گذار خود وفادار مانده است: تولید ساعت‌هایی با مهندسی برتر، طراحی بی‌زمان و کیفیتی استوار. شعار “Probus Scafusia” نه یک جمله، بلکه جوهره این برند است که در هر چرخ‌دنده و هر قاب صیقل‌خورده‌ای تجلی می‌یابد.

از آسمان‌های بی‌کران که با ساعت‌های خلبانی تسخیر شد، تا اعماق اقیانوس‌ها که با آکواتایمر کاوش گشت، و از دقت بی‌نظیر پورتوگیزر تا نبوغ مهندسی اینجنیور، هر کلکسیون IWC فصل درخشانی از تاریخ ساعت‌سازی را روایت می‌کند. خرید یک ساعت IWC، فراتر از تملک یک ابزار دقیق برای سنجش زمان است. این یک سرمایه‌گذاری بر روی قطعه‌ای از تاریخ مهندسی، هنر و نوآوری است؛ میراثی ارزشمند که می‌توانید با افتخار آن را به دست کنید و برای نسل‌های آینده به یادگار بگذارید.

سوالات متداول

چرا IWC در شافهاوزن تأسیس شد و این مکان چه اهمیتی دارد؟

فلورنتین آریوستو جونز، بنیان‌گذار آمریکایی IWC، شافهاوزن را به دلیل دو مزیت اصلی انتخاب کرد. اول، این شهر به لطف تلاش‌های هاینریش موزر، به نیروی هیدروالکتریک ارزان و قابل اعتماد از رود راین دسترسی داشت که برای راه‌اندازی یک کارخانه صنعتی مدرن حیاتی بود. دوم، شافهاوزن در بخش آلمانی‌زبان سوئیس قرار داشت و جونز امیدوار بود که با مخالفت کمتری نسبت به مراکز سنتی فرانسوی‌زبان روبرو شود.

شعار “Probus Scafusia” به چه معناست؟

“Probus Scafusia” یک عبارت لاتین است که به “صنعتگری خوب و استوار از شافهاوزن” ترجمه می‌شود. این شعار که در سال ۱۹۰۳ به طور رسمی ثبت شد، بیانگر تعهد تزلزل‌ناپذیر IWC به بالاترین استانداردهای کیفیت، دقت مهندسی و دوام در تمام محصولاتش است. این شعار در واقع مهر تأییدی بر اصالت و کیفیت هر ساعتی است که از کارخانه IWC خارج می‌شود.

چه چیزی ساعت‌های خلبانی (Pilot’s Watch) آی‌دبلیوسی را خاص می‌کند؟

ساعت‌های خلبانی IWC از دهه ۱۹۳۰ با تمرکز بر خوانایی، دوام و عملکرد در شرایط سخت کابین خلبان طراحی شده‌اند. ویژگی‌هایی مانند صفحه با کنتراست بالا، اعداد درشت، عقربه‌های شب‌نما و مهم‌تر از همه، قفس داخلی از آهن نرم برای محافظت در برابر میدان‌های مغناطیسی، آن‌ها را به ابزاری قابل اعتماد برای هوانوردان تبدیل کرد. میراث تاریخی این ساعت‌ها، از جمله خدمت به عنوان ساعت رسمی نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا، به اعتبار آن‌ها افزوده است.

آیا IWC یک برند نوآور محسوب می‌شود؟

بله، IWC از همان ابتدا یک برند پیشگام و نوآور بوده است. این نوآوری‌ها شامل تولید اولین ساعت جیبی با نمایشگر دیجیتال (پال‌وبر) در سال ۱۸۸۵، ابداع سیستم کوک اتوماتیک پلاتون، و پیشگامی در استفاده از مواد پیشرفته‌ای مانند تیتانیوم و سرامیک در ساعت‌سازی می‌شود. خلق پیچیدگی‌های بزرگ و کالیبرهای این-هاوس مدرن، این روحیه نوآور را تا به امروز زنده نگه داشته است.

چرا خرید یک ساعت IWC یک سرمایه‌گذاری خوب به شمار می‌رود؟

خرید یک ساعت IWC به چند دلیل یک سرمایه‌گذاری ارزشمند است. اول، این برند دارای تاریخچه‌ای غنی و میراثی قوی در مهندسی و کیفیت است که به ارزش آن می‌افزاید. دوم، IWC از مواد باکیفیت و کالیبرهای بادوام استفاده می‌کند که طول عمر ساعت را تضمین می‌کند و در نهایت، خدمات پس از فروش و آرشیو بی‌نظیر IWC به صاحبان این امکان را می‌دهد که ساعت‌های خود را حتی پس از دهه‌ها تعمیر کرده و اصالت آن را تأیید کنند، که این خود تضمینی برای حفظ ارزش بلندمدت آن است.