10 چیزی که هر مالک ساعت رولکس باید بداند
این مطلب به نقل از یک وبلاگ نویس مشهور در زمینه ساعت مچی به تحریر درامده است.
رولکس، واقعا شبیه به سایر برندهای ساعت نیست. در واقع، موجودیت خصوصی و مستقل این شرکت، مانند اکثر شرکت‌‌های دیگر نیست. من این را با وضوح بیشتری نسبت به سایر افراد می‌‌توانم بگویم؛ چون من آنجا بودم.
رولکس به ندرت به کسی اجازه می‌‌دهد که وارد سالن‌‌های مقدس آن شود، اما من برای بازدید از چهار محل تولید آنها در سوئیس دعوت شدم و توانستم به صورت دست اول و مستقیم تجربه کنم که رولکس چگونه ساعت‌‌های معروف خود را می‌‌سازد.
رولکس برای خود عالمی دارد: مورد احترام، تحسین‌‌شده، باارزش و مشهور در سراسر جهان. گاهی اوقات، من عقب می‌‌نشینم و درباره‌‌ی تمام چیزی که رولکس است و تمام کارهایی که می‌‌کند، فکر می‌‌کنم و متوجه می‌‌شوم که این دشوار است که باور کنم که در انتهای روز، آنها فقط ساعت می‌‌سازند.
رولکس تنها ساعت درست می‌‌کند و ساعت‌‌ها و گاه‌‌شمارهای آنها نقشی فراتر از یک وقت‌‌نگه‌‌دار محض را ایفا می‌‌کنند. با گفتن این حرف، دلیل اینکه «رولکس، رولکس است»، ساعت‌‌های خوب و نشان دادن و گفتن زمان به خوبی است. برای من، بیش از یک دهه طول کشید تا به طور کامل، این برند را مورد ستایش قرار دهم و احتمالا بیشتر نیز طول خواهد کشید تا من همه چیزهایی را که دوست دارم درباره‌‌ی آنها بدانم، یاد بگیرم.
هدف این مقاله این نیست که نگاه کاملی به رولکس داشته‌‌باشد. این امکان‌‌پذیر نیست؛ زیرا اکنون یک خط مشی سختگیرانه برای عدم عکس‌‌برداری در رولکس وجود دارد. آنجا یک عرفان و جذبه‌‌ی معنوی واقعی پشت تولیدشان وجود دارد؛ زیرا آنها نسبتا بسته هستند و فعالیت‌‌های آنها عمومی نیست. این برند، مفهوم مجزا بودن سوئیسی را به یک سطح جدید می‌‌رساند و به دلایل زیادی، این برای آنها خوب است. بنابراین، از آنجا که ما نمی‌‌توانیم به شما نشان دهیم که چه دیدیم، من دوست دارم که چند واقعیت جالب را که هر علاقمند به ساعت و دوستدار رولکس، باید بداند، با شما به اشتراک بگذارم.
1. آنها از فولاد گران‌‌قیمت و سخت استفاده می‌‌کنند، زیرا بهتر به نظر می‌‌رسد
بسیاری از دوستداران ساعت با این حقیقت آشنا هستند که رولکس از نوعی فولاد استفاده می‌‌کند که دیگران استفاده نمی‌‌کنند. تمام فولادهای ضدزنگ، همه شبیه هم نیستند. فولاد در انواع و درجه‌‌های مختلفی وجود دارد و بیشتر ساعت‌‌های فولادی از نوعی فولاد ضدزنگ به نام 316L استفاده می‌‌کنند. امروزه تمام فولاد موجود در ساعت های رولکس از فولاد 904L ساخته می‌‌شود و تا آنجایی که می‌‌دانیم، هیچ شرکتی دیگری این کار را نمی کند. چرا؟
رولکس از فولادی مشابه با دیگران استفاده می‌‌کرد، اما در حدود سال 2003 میلادی، آنها کل تولید فولاد خود را به فولاد 904L انتقال دادند. در سال 1988، آنها اولین ساعت فولادی 904L خود را همراه با نسخه‌‌های کمی از Sea-Dweller منتشر کردند. فولاد 904L مقاومت بیشتری در برابر خوردگی و زنگ‌‌زدگی دارد و همچنین، به طریقی سخت‌‌تر از سایر فولادهاست. آنچه که از همه چیز برای رولکس مهم‌‌تر است این است که فولاد 904L زمانی که به طور مناسب کار کند، می‌‌تواند به طرز شگفت‌‌انگیزی جلا داده‌‌شود و صیقل را نگه دارد. اگر تا به حال متوجه شده‌‌اید که فولاد روی یک ساعت رولکس، نسبت به سایر ساعت‌‌ها متفاوت به نظر می‌‌آید، به دلیل فولاد 904L است و اینکه رولکس چگونه یاد گرفته که با آن کار کند.
یک سوال طبیعی این است که چرا دیگر شرکت‌‌ها در صنعت ساعت‌‌سازی از فولاد 904L استفاده نمی‌‌کنند؟ یک حدس خوب این است که این فولاد، گران است و به صورت بسیار پیچیده‌‌تری کار می‌‌کند. رولکس مجبور شد که تمام ماشین‌‌های کاری و ابزارهای خود را تغییر دهد تا با فولاد 904L سازگار شود. این کار، با توجه به تعداد ساعت‌‌هایی که تولید می‌‌کنند و همچنین اینکه آنها تمام بخش‌‌ها را خودشان می‌‌سازند، معقول بود. اکثر برندهای دیگر، بخش‌‌هایی خود را از تولیدکننده‌‌های دیگر می‌‌گیرند. بنابراین، حتی با اینکه فولاد 904L برای ساعت‌‌ها بهتر از 316L است، بسیار گرانتر بوده و نیاز به ابزارها و مهارت‌‌های خاصی دارد و به طور کلی، کار کردن با آن دشوارتر است. تاکنون، این دلایل سبب شده که سایر برندها نتوانند از آن بهره ببرند و این، چیز خاصی است که فقط رولکس دارد. این مزیت، کاملا روشن است، زمانی که شما هر ساعت رولکس فولادی‌‌ای را در دست بگیرید.
2. رولکس، آزمایشگاه علمی خود را دارد
با توجه به تمام کارهایی که رولکس در طول سال‌‌ها انجام داده است، این نباید عجیب باشد که رولکس، دارای دپارتمان تحقیق و توسعه‌‌ی داخلی است. با این حال، رولکس، کارهای فراتر از آن انجام می‌‌دهد. رولکس یک آزمایشگاه ندارد، بلکه دارای انواع مختلفی از آزمایشگاه‌‌های علمی حرفه‌‌ای و مجهز درامکانات متنوع خود است. هدف این آزمایشگاه ها تنها این نیست که ساعت‌‌های جدید یا چیزهایی را که می توانند داخل ساعت‌‌ها شوند، مورد پژوهش قرار دهند؛ آنها همچنین درباره‌‌ی روش‌‌های تولید پربازده‌‌تر و موثرتر نیز، تحقیق می‌‌کنند. یکی از راه‌‌های نگاه کردن به رولکس این است که آنها به شدت رقابتی بوده و تقریبا یک شرکت تولیدی که به صورت وسواسی سازمان‌‌یافته شده‌‌است، هستند – این فقط برای ساخت قطعات ساعت و گاه شمارها اتفاق می‌‌افتد.
آزمایش‌‌های رولکس به اندازه‌‌ی شگفت‌‌انگیز بودنشان، متنوع نیز هستند. شاید جالب‌‌ترین آنها از لحاظ بصری، آزمایشگاه شیمی باشد. آزمایشگاه شیمی رولکس که مملو از بیکرها و لوله‌‌هایی است که مایع‌‌ها و گازها را حمل می‌‌کنند، پر از دانشمندانی است که بسیار آموزش دیده‌‌اند. این آزمایشگاه، اکثرا برای چه چیزی استفاده می شود؟ یکی از چیزهایی که رولکس درباره‌‌ی آن اظهار کرده، این است که این آزمایشگاه روی تحقیق و توسعه‌‌ی روغن‌‌ها و روان‌‌کننده‌‌هایی کار می‌‌کند که در طول فرایند تولید، در ماشین آلات استفاده می‌‌شوند.
رولکس، دارای اتاقی است که چندین میکروسکوپ الکترونی و طیف سنج گازی در آن قرار دارد. آنها قادرند که به صورت دقیق، به فلزات و سایر مواد نگاه کنند تا اثر تکنیک‌‌های تولید و ماشین‌‌کاری را بررسی کنند. این مکان‌‌های بزرگ، بسیار چشم‌‌گیر هستند و به صورت منظم، برای رفع یا جلوگیری از مشکلات احتمالی استفاده می‌‌شوند.
البته رولکس از آزمایشگاه‌‌های علمی خود، برای خود ساعت ها نیز استفاده می‌‌کند. یکی از اتاق‌‌های جالب، اتاق تست فشار است. در اینجا، حرکات ساعت، دستبندها و جعبه‌‌ها، متحمل شبیه سازی می شوند و توسط ماشین‌‌های خاص منظوره و روبات‌‌ها، مورد سوء استفاده قرار می‌‌گیرند. بگذارید تنها بگوییم که این غیرمنطقی نیست که فرض کنید که ساعت رولکس معمولی شما طراحی شده تا یک طول عمر (یا دو) دوام داشته‌‌باشد.
3. تمام کارهای آنها، به صورت دستی مونتاژ و تست می‌‌شود
یکی از بزرگترین تصورات غلط درباره ی رولکس این است که ماشین‌‌ها، ساعت‌‌های آنها را می‌‌سازند. این شایع آنقدر گسترده است که حتی مردم در اشرافی باور کرده‌‌اند که بیشتر آن، درست است. این امر، به این دلیل است که رولکس، به طور سنتی درباره‌‌ی این موضوع، صحبت نکرد. حقیقت این است که به ساعت‌‌های رولکس، تمام توجهات انسانی که شما انتظار دارید به یک ساعت خوب ساخت سوئیس داده شود، داده می‌‌شود.
قطعا رولکس از ماشین‌‌ها در فرایند استفاده می‌‌کند. در حقیقت، رولکس پیچیده‌‌ترین ماشین‌‌آلات ساخت ساعت در دنیا را دارد. روبات‌‌ها و سایر فرایندهای خودکار برای کارهایی استفاده می‌‌شوند که انسان‌‌ها به اندازه‌‌ی آنها در آن، خوب نیستند. این فرایندها شامل مرتب‌‌سازی، سوهان‌‌کاری، فهرست‌‌بندی و سایر مراحل ظریف هستند که نیاز به مراقبت دارد و شما می‌‌خواهید که ماشین انجام دهد. اگرچه بیشتر این ماشین‌‌ها، هنوز توسط انسان به کار گرفته می‌‌شوند. و همه‌‌ی کارهای ساعت آنها تا دستبندها، به وسیله‌‌ی دست مونتاژ می‌‌شوند. اگرچه یک ماشین در چیزهایی مانند اعمال فشار درست هنگام اتصال پین‌‌ها، تراز کردن قطعات و فشار دادن، به دست کمک می‌‌کند. گفته می‌‌شود که تمام عقربه‌‌های رولکس، هنوز توسط یک تکنسین آموزش داده‌‌شده، با دست تنظیم می‌‌شوند.
این کتمان حقیقت نیست که بگوییم رولکس در کنترل کیفیت، به صورت وسواسی عمل می‌‌کند. تم غالب در تولید این است که چیزها بررسی شوند، مجددا بررسی شوند و سپس، دوباره بررسی شوند. به نظر می‌‌رسد که این به این دلیل است که آنها می‌‌خواهند مطمئن شوند که اگر یک ساعت رولکس قرار است خراب شود، قبل از ترک کارخانه، این اتفاق بیفتد. گروه های بزرگی از سازندگان ساعت و افراد مونتاژ روی تمام کارها و مراحل هر ساعت رولکس کار می‌‌کنند. این قبل و بعد از این است که کار آنها برای گواهی زمان سنج به COSC فرستاده می شود. و بالاتر از آن، رولکس دقت ساعت‌‌های خود را پس از اینکه برای چند روز بسته بندی می‌‌شوند و پیش از ارسال برای خرده فروشان، مجددا تست می‌‌کند.
4. یک کارخانه‌‌ی ریخته‌‌گری داخلی، تمام طلاهای آنها را تولید می‌‌کند
رولکس، طلای خود را می سازد. در حالیکه آنها تعداد کمی تامین‌‌کننده برای ارسال فولاد دارند (رولکس هنوز در حالا کار روی فولاد است تا تمام بخش‌‌ها را در داخل بسازد)، تمام طلا و پلاتینیوم در داخل تولید می‌‌شوند. طلای 24عیار وارد رولکس شده و به طلای 18 عیار زرد، سفید و طلای Everose (نسخه‌‌ی کم‌‌رنگ نشده‌‌ی طلای رز 18 عیار) تبدیل می‌‌شوند.
کوره‌‌های بزرگ زیر شعله‌‌های داغ استفاده می‌‌شوند تا فلزاتی را که قرار است به جعبه‌‌ها و دستبندها تبدیل شوند، ذوب و مخلوط کنند. از آنجا که رولکس، تولید و ماشین‌‌کاری طلاهای خود را کنترل می‌‌کند، آنها علاوه بر کیفیت، قادرند که موکدا، بخشهای ظاهری را نیز تضمین کنند. بنابر اطلاعات ما، رولکس تنها تولیدکننده‌‌ی ساعت است که طلای خود را تولید می‌‌کند یا حتی یک ریخته‌‌گری واقعی درون کارخانه دارد.
5. فناوری بهترین دوست یک تولیدکننده‌‌ی ساعت است
فلسفه‌‌ی رولکس، بسیار واقع‌‌بینانه به نظر می‌‌رسد؛ اگر یک انسان می‌‌تواند کاری را بهتر انجام دهد، پس اجازه دهید که او انجام دهد، اگر یک ماشین بهتر است، بگذارید ماشین آن کار را انجام دهد. در حقیقت، دو دلیل برای عدم استفاده از ماشین‌‌ها توسط ساعت‌‌سازان وجود دارد: اول اینکه ماشین‌‌ها، سرمایه‌‌گذاری‌‌های بزرگی هستند و در بسیاری از موارد، نگه داشتن افراد برای آن کارها، ارزان‌‌تر است. دوم، آنها به اندازه‌‌ی رولکس، تقاضای تولید ندارند. در حقیقت، رولکس، بسیار خوش اقبال است که قابلیت مجهز کردن ابزارهای خود با کمک روبات‌‌ها را در جاهای موردنیاز، دارد.
مرکز قدرت اتوماسیون رولکس، اتاق تامین است. ستون‌‌های عظیم قطعات که بخش‌‌ها یا ساعت‌‌های کامل را در طبقه‌‌ها ذخیره کرده و نگه می‌‌دارند و توسط خدمات رباتیک، رسیدگی می‌‌شوند. ساعت‌‌سازی که به قطعات نیاز دارد، باید به سادگی، آن قطعه را به سیستم سفارش دهد و قطعات، توسط مجموعه‌‌ای از نقاله‌‌ها، در حدود 6 تا 8 دقیقه، به او تحویل داده می‌‌شود.
بازوهای روباتیکی در مکان‌‌هایی از تولید رولکس قرار می‌‌گیرند که نیاز به انجام کارهای تکراری یا کارهای دقیق و با جزئیات بالا که مستلزم ثبات هستند، دارند. بسیاری از قطعات رولکس، صیقل ماشینی اولیه به وسیله‌‌ی ربات داده می‌‌شوند، اما به طور حیرت آوری، آنها به خوبی صیقل دستی هستند. زمانی که فناوری مدرن، بخش بزرگی از ماشین تولید رولکس است، تجهیزات رباتیک آنجا هستند تا به عملیات واقعی ساخت ساعت توسط انسان کمک کنند.
6. قلعه‌‌ی ناکس در مقابل رولکس، هیچ است
تعجب‌‌آور نیست که رولکس به امنیت علاقه دارد. برای مثال، در کارخانه‌‌ی ریخته‌‌گری آنها، به من شمشی از طلای Everose برای حمل داده شد که ارزشی بیشتر از یک میلیون دلار داشت. در آنجا، تعداد زیادی از این شمش‌‌ها همراه با ساعت‌‌های کامل‌‌شده‌‌ی با ارزش که به نگهداری دقیق نیاز دارند، وجود دارد. رولکس، مجموعه‌‌ای از بازرسی‌‌های امنیتی بسیار دقیق را به کار می‌‌گیرد و آنها که حالتی شبیه به منطقه‌‌ی امن جیمز باند دارند، در طبقه‌‌ی زیرزمین قرار دارند.
من متوجه شدم که کارکنان طبقه‌‌بندی مونتاژ ساعت، سیستم جالبی روی میزهایشان داشتند که پس از شناسایی توسط اسکن اثر انگشت، نیاز داشتند که نشان ID خود را در تمام مدت زمان، در آن محل قرار دهند. همه چیز، اسکن و فهرست‌‌بندی می‌‌شود. در حقیقت، هر ساعت رولکس یک شماره سریال منحصر به فرد دارد که از آن عکس گرفته می‌‌شود و با یک جعبه که شماره سریال متفاوت و منحصر به فردی دارد، تطبیق داده می‌‌شود. در آینده، زمانی که ساعت سرویس می‌‌شود، سازنده‌‌ی ساعت می‌‌تواند هر آنچه را که نیاز دارد بداند، مطالعه کند.
دسترسی به منطقه‌‌ی امن رولکس، نیاز به ورود از دری خاص دارد و با استفاده از اسکنر عنبیه که شما را از طریق چشمانتان می شناسد، می‌‌توان از آن عبور کرد. زمانی که قطعات رولکس، از یک مکان به مکان دیگر، انتقال داده می‌‌شوند، توسط کامیون‌‌های مجزای بدون نشان (و احتمالا به شدت زره‌‌پوش) جابجا می‌‌شوند. رولکس درباره‌‌ی امنیت بسیار جدی است و یک دلیل خوب این است که گفته می‌‌شود (در واقعیت) که ساعت‌‌های رولکس به خوبی پول هستند.
7. ساعت‌‌های غواصی، به صورت جداگانه در مخازن تحت فشار با آب، تست می‌‌شوند
تمام ساعت‌‌های Oyster رولکس، برای مقاومت در برابر آب تست می‌‌شوند. راهی که معمولا برای این کار در کارخانه‌‌های ساعت استفاده می‌‌شود، استفاده از مخزن فشار هوا است. ساعت در یک محفظه‌‌ی کوچک که با هوا پر شده، نگه داری می‌‌شود و اگر فشار تغییری کند، به این معناست که هوا درون ساعت، نشت کرده‌‌است. هر ساعت Oyster رولکس، همراه با ساعت‌‌های غواصی Oyster با این مخزن فشار هوا شروع می‌‌کنند. در حقیقت، هر ساعت قبل و بعد از یک کار تست می‌‌شود و صفحه‌‌ی مدرج ساعت درون آن قرار داده می‌‌شود.
ساعت‌‌های غواصی، یک پردازش جداگانه‌‌ی دیگر را با هم دریافت می‌‌کنند. پس ازتست فشار هوا، رولکس شروع به تست مقاومت آبی هر یک از ساعت‌‌های Submariner رولکس و دریای عمیق در آب واقعی می‌‌کند. این نوع تست، کمتر از بقیه مرسوم است. ساعت‌‌های Submariner در لوله‌‌های بزرگی قرار داده می‌‌شوند که با آب پر شدهاند تا اطمینان حاصل کنند که آنها تا عمق 300 متر، در مقابل آب مقاوم هستند. این تست، به شدت پیچیده است؛ زیرا رولکس یک سیستم پیچیده را برای تست به کار می‌‌گیرد، در صورتی که آب وارد ساعت شود.
پس از اینکه ساعت‌‌ها از مخزن خارج شدند، آنها را گرم کرده و یک قطره آب سرد روی شیشه‌‌ی آن می‌‌گذارند تا ببینند که آیا میعان شکل می‌‌گیرد. سپس، یک حسگر نوری آنها را اسکن می‌‌کند تا مقدار آب را دنبال کند. کمتر از یک ساعت از هزار ساعت، در این تست رد می شوند. این داستان برای ساعت‌‌های دریای عمیق، شدیدتر است. رولکس، از همکاری یک مخزن آب با فشار بالا با COMEX استفاده می‌‌کند تا روی هر یک از این ساعت‌‌ها، تست عمق اعمال کند. مخزن فشار شبیه چیزی از یک فیلم علمی تخیلی است. چیزی شبیه به چند تن تفنگ گاتلینگ را تصور کنید. کار این ماشین، بیش از یک ساعت طول می‌‌کشد و هر ساعت را با فشاری برابر با عمق 1200 متر، اندازه‌‌گیری می‌‌کند.
8. ارتشی از سنگ‌‌شناسان در رولکس کار می‌‌کنند
گفته می‌‌شود که رولکس، استانداردهای غیرطبیعی‌‌ای برای موادی که از تامین‌‌کنندگان می‌‌خرد، دارد. این مواد، شامل فلزات و سنگ‌‌های قیمتی و باارزش، مانند الماس، یاقوت و زمرد هستند. رولکس، دارای یک دپارتمان سنگ شناسی عظیم است که هدفش این است که الماس‌‌ها و سایر سنگ‌‌های باارزش در محدوده‌‌ی کاری رولکس را خریده، تست، مرتب سازی و تنظیم کند. یکی از کارهایی که آنها می‌‌کنند این است که سنگ‌‌های ورودی را بررسی می‌‌کنند تا مطمئن شوند که واقعی هستند. برای مثال، با استفاده از اشعه‌‌ی ایکس، آنها می توانند الماس ها را آزمایش کنند تا اطمینان یابند که جعلی نیستند.
رولکس گزارش می‌‌دهد که در سال‌‌هایی که آنها در حال تست الماس بودند، تنها دو الماس از بین بیست میلیون الماس تست‌‌شده، تقلبی بودند. این ممکن است سبب شود که مردم فکر کنند که چنین مقدار کوچکی، حتی ارزش زمانی را که آنها برای تست می‌‌گذارند، ندارد. با این حال، برای اطمینان از کیفیت مطلق، رولکس هردسته از الماس‌‌ها را تست می‌‌کند. این تست، همچنین اثر روشنی روی الماس‌‌هایی که آنها استفاده می‌‌کنند، دارد که زمانی رخ می‌‌دهد که در وضوح I-F و در رنگ D-G باشند (نزدیک‌‌ترین درجه‌‌ها به سفید).
هر الماس یا سنگ قیمتی (بدون توجه به بزرگی یا کوچکی آن) روی یک ساعت رولکس، به صورت دستی انتخاب و تنظیم می‌‌شود. رولکس، جواهرسازان قدیمی را استخدام می کند تا تنطیماتی خاص برای سنگ‌‌ها در ساعت‌‌های منحصر به فردشان اعمال کنند که شبیه به فرایندهایی است که آن ها در ساخت بهترین جواهرات دنیا استفاده می‌‌کردند. این بسیار حیرت‌‌انگیز بود که چنین سطح از هنر و مراقبت ظریف را درون جایی که اکثریت مردم به عنوان یک تولیدکننده‌‌ی عمده به آن نگاه می‌‌کنند، دید.
9. حدود یک سال طول می‌‌کشد تا یک ساعت رولکس ساخته‌‌شود
مدت‌‌ها قبل، تبلیغی از رولکس ادعا کرد که حدود یک سال طول می‌‌کشد تا یک عدد ساعت رولکس ساخته‌‌شود. اگرچه مشکوک به نظر می‌‌رسد، اما امروزه نیز، این حرف، واقعیت دارد. رولکس، حدود یک میلیون ساعت در سال تولید می‌‌کند، اما در کمال تعجب، هیچ میان‌‌بری در فرایند تولید، با توجه به آنچه که من مشاهده کردم (و من در کارخانه های ساعت زیادی بوده‌‌ام)، در نظر گرفته نشده است. در هر حال، رولکس به کیفیت و بازدهی علاقمند است. در اصل، به نظر می‌‌رسد که کل شرکت روی تولید بهترین محصول تمرکز کرده‌‌اند و مرتبا می‌‌بینند که چگونه می‌‌توانند آن را به روش بهتری، بسازند.
اگر شما به ساعت‌‌های رولکس در طول زمان نگاه کنید، آنها بیشتر به دنبال تکامل هستند تا تغییر و انقلاب. ایده ی ارتقای همیشگی در مقابل تغییر، وارد فرایند تولید آنها نیز می شود. آنها به صورت مداوم در حال یادگیری چگونگی ارتقای کیفیت از طریق تکنیک‌‌ها و فرایندهای بهتر هستند. حرکت از آلومینیوم به الحاقیات سرامیکی، یک مثال تمام و کمال است. با این حال، فرایند ساخت، از شروع شکل‌‌دهی قطعات ساعت تا تست دقت یک ساعت کامل‌‌شده، حدود یک سال طول می‌‌کشد.
البته رولکس می‌‌تواند در صورت لزوم، سرعت را برای برخی مدل‌‌های خاص بالا ببرد، اما هر ساعت، قطعات زیادی نیاز دارد و تقریبا همه‌‌ی قطعات، از مواد پایه در داخل کارخانه ساخته می‌‌شوند. زمانی که تمام قطعات یک ساعت رولکس کامل می‌‌شوند، آنها به صورت دستی مونتاژ و تست می‌‌شوند. روند تضمین کیفیت و تست، بسیار سخت است.
چگونگی ساختن هر صفحه‌‌ی مدرج ساعت، مثال خوبی است. تمام صفحات ساعت، داخل کارخانه ساخته می‌‌شوند و یکی از واقعیت‌‌های چشم‌‌گیر این است که تمام نشانگرهای اعمال شده‌‌ی ساعت، با دست تنظیم می‌‌شوند. برندهای دیگر، اغلب از ماشین برای این فرایند استفاده می‌‌کنند، اما رولکس یاد گرفت که چشم انسان، نسبت به مشکلات نقطه‌‌ای، بهتر آموزش می‌‌بیند. بنابراین، نشانگرهای ساعت با دست اعمال و محکم می‌‌شوند. صفحات مدرج، از ارتفاع 20 سانتی‌‌متر در هوا به پایین انداخته می‌‌شوند تا مطمئن شوند که هیچکدام از نشانگرهای ساعت نمی‌‌افتند. این فرایند، نیاز به دقت دارد و زمان زیادی مصرف می‌‌کند و در میان بسیاری از المان‌‌های ساخت ساعت در رولکس قرار دارد که توسط یک فرد دارای مهارت، انجام می‌‌شود. روی هم رفته، به دلیل فداکاری متعصبانه‌‌ی رولکس نسبت به کیفیت در حین تولید عظیم آنها، برای ساعت‌‌ها به طور متوسط، حدود یک سال طول می‌‌کشد تا تولید شوند.
10. رولکس تقریبا همه چیز را در کارخانه‌‌ی خود می‌‌سازد
بعد از گفتن مطالب پیشین، این احتمالا تعجب‌‌آور نیست که رولکس، تقریبا همه چیز را درون کارخانه‌‌ی خود به عنوان یک تولیدکننده‌‌ی یکپارچه می‌‌سازد. در حال حاضر، تنها بخش اصلی که رولکس برای تمام ساعت‌‌های خود نمی‌‌سازد، بلورهای یاقوت کبود مصنوعی و تعداد زیادی از دسته‌‌های صفحات مدرج است (اگرچه من حس می کنم که گزینه‌‌ی دوم، در چند سال آینده تغییر خواهد کرد). رولکس، طلا، جعبه‌‌ها، دستبندها، صفحات مدرج و قاب‌‌های خود را در داخل شرکت، با کیفیت و بازدهی فوق‌‌العاده تولید می‌‌کند.
این تنها به این دلیل نیست که رولکس می‌‌تواند از پس هزینه‌‌های چنین ماشین‌‌های پرکاربردی برآید، بلکه رولکس، در فرایندها و تکنیک‌‌هایی که اسرار تجاری آنها هستند، سرمایه‌‌گذاری می‌‌کند. ارزش واقعی درون کارخانه‌‌ی رولکس، ابزارهای آنها و دانستن چگونگی استفاده از آنهاست – که هیچکس نمی‌‌تواند آنها را تکرار کند، حتی اگر یک کپی از تمام امکانات آنها داشته باشد.
تولید همه چیز درون شرکت، به رولکس کمک می‌‌کند که مستقل باشد. کلکسیونرهای ساعت اعتقاد دارند که یک صنعت ساعت‌‌سازی وجود دارد و یک رولکس – این دو رخ داده‌‌اند که محصولات شبیه به هم تولید کنند. سخت است که ساعت‌‌ها را دوست داشت و آنچه را که رولکس هست و آنچه را که تولید می‌‌کند، تحسین نکرد. با سفر به آنجا، من متوجه شدم که چرا آنها تنها تولیدکننده‌‌های موفق ساعت نیستند، بلکه یکی از تجملاتی‌‌ترین برندهای موجود در دنیا هستند.
اگر مجبور باشم که آخرین چیز را درباره‌‌ی رولکس بگویم این است که حتی اگر شما ظاهر محصولات آنها را روی مچ دست خود دوست ندارید (که شما را در اقلیت می‌‌گذارد، اگر بعد از چند سال، برخی از مدل‌‌های آن را ستایش نکنید)، شما نمی‌‌توانید به راحتی حس اعتماد به نفس، قابلیت اطمینان و احترامی را که برند ایجاد می‌‌کند، انکار کنید. من می توانم آن را شخصا شهادت دهم.